Verbum

прагавары́цца, -ару́ся, -о́рышся, -о́рыцца; зак.

Незнарок сказаць тое, чаго не варта гаварыць.

П. аб сваіх задумах.

|| незак. прагаво́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

глу́пства, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Дурны ўчынак, думка, недарэчнасць.

2. Што-н. нязначнае, дробязнае.

Не варта гаварыць пра г.

драбні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Падрабязнасць, дробны факт, дэталь.

Карту ён ведаў да драбніц.

Ці варта спрачацца з-за драбніц.

драндуле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м. (разм., жарт.).

Стары экіпаж, аўтамабіль і пад.

Ці варта трэсціся на гэтым драндулеце?

збалбатну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., што (разм.).

Сказаць тое, чаго не варта было гаварыць; прагаварыцца ў гутарцы.

З. глупства.

гарачы́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; незак.

Узбуджана дзейнічаць, праяўляць паспешлівасць, нецярпенне.

Не варта г. ў гэтай справе.

|| зак. разгарачы́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца.

разду́мацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Больш і лепш падумаць, памеркаваць.

Р. над прапановай.

2. Падумаўшы, змяніць ранейшую думку; адумацца.

Раздумаўся, не варта будаваць дачу.