Verbum

збро́снець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ее; зак.

Заплеснець (пра вадкасць).

Вада ў сажалцы зброснела.

сіні́льны, -ая, -ае.

У выразе: сінільная кіслата — ядавітая бясколерная вадкасць з пахам горкага міндалю; цыяністы вадарод.

хларафо́рм, -у, м.

Празрыстая лятучая вадкасць з саладкаватым пахам, якая ўтрымлівае хлор.

|| прым. хларафо́рмавы, -ая, -ае.

шампу́нь, -ю, мн. -і, -яў, м.

Мыльная пахучая вадкасць або крэм.

Ш. для валасоў.

Аўтамабільны ш.

мача́, -ы́, ж.

Вадкасць, што выдзяляецца ныркамі як прадукт абмену рэчываў.

|| прым. мачавы́, -а́я, -о́е.

М. пузыр.

ацэто́н, -у, м.

Арганічнае злучэнне, бясколерная гаручая вадкасць, якая выкарыстоўваецца пераважна як растваральнік.

|| прым. ацэто́навы, -ая, -ае.

су́кравіца, -ы, ж.

Жаўтаватая вадкасць з дамешкам крыві, якая выдзяляецца з пашкоджаных тканак.

|| прым. су́кравічны, -ая, -ае.

шкіпіна́р, -у, м.

Вадкасць з едкім пахам, якая здабываецца перагонкай смалы хвойных дрэў.

|| прым. шкіпіна́рны, -ая, -ае.

га́за, -ы, ж.

Гаручая вадкасць, якая атрымліваецца пры перапрацоўцы нафты.

|| прым. га́завы, -ая, -ае.

Газавая бочка.

Газавая лямпа.

паласка́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. паласкаць.

2. Лекавая вадкасць, якой палошчуць горла, рот.

Цёплае п.