lash​1 [læʃ] n.

1. бізу́н

2. уда́р бізуно́м

3. ве́йка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

раме́ньчыкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да раменьчыка, які складаецца з раменьчыкаў. Раменьчыкавы бізун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нага́йка ж. нага́йка, -кі ж.; (плеть) бізу́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плётка ж. нага́йка, -кі ж.; (плеть) бізу́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канчу́к, ‑а́, м.

Разм. Раменны бізун. Хлопцы карчмара былі гультаі, і Борух.. паганяў іх канчуком. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біч¹, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Бізун, сплецены з дробных раменьчыкаў.

Ударыць бічом.

Б. сатыры (перан.).

2. Ударная частка некаторых механізмаў.

Бічы ў цапах.

3. перан., каго-чаго. Бедства, няшчасце.

Брак — б. вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

kańczug

м. бізун

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

knout

[naʊt]

n.

бізу́н -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cat-o’-nine-tails

бізу́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

канчу́к

(укр. канчук, ад кр.-тат. kamčyk)

раменны бізун.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)