Бярозка Г. 2/249

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Бярозка П. П. 8/221

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Бярозка М. П. 2/271; 6/507; 7/237; 12/647

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

вьюно́к м., бот. бяро́зка, -кі ж.;

полево́й вьюно́к бяро́зка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

худасо́чны, -ая, -ае.

1. Схуднелы, змарнелы.

Худасочная жанчына.

2. Пра расліны: слабы, кволы.

Худасочная бярозка.

|| наз. худасо́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

берёзка уменьш.-ласк. бяро́зка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

willowy [ˈwɪləʊi] adj. гну́ткі, то́нкі;

She has a willowy figure. ≅ Яна стройная як бярозка.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скалану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. Задрыжаць, затрэсціся; страсянуцца, здрыгануцца.

Бярозка ад удару скаланулася.

2. Уздрыгнуць.

С. ад холаду.

3. перан. Моцна захвалявацца.

Сэрца маё скаланулася ад непрыемнай весткі.

|| незак. скалана́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ВЕ́РХНЯЯ КРЫ́ВІНА,

адна з назваў р. Бярозка.

т. 4, с. 112

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Віту́ха ’матавіла’ (Шат.; КЭС, лаг.; Інстр. II); ’дошчачка для снавання красён’ (Шатал.); ’пустазелле, бярозка, Convolvulus’ (З нар. сл.); ’фасоля, якая ўецца’ (Мат. Гом.). Рус. обвива́льница, польск. powój ’бярозка, Convolvulus’. Да віць, віты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)