soulless

[ˈsoʊlləs]

adj.

бязду́шны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бессардэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Бяздушны, жорсткі, пазбаўлены сардэчнасць чуласці. [Юзя:] — Я не магу мець шчасця на чужым горы. Чаму ты такі бессардэчны? Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unfeeling [ʌnˈfi:lɪŋ] adj. неадчува́льны; бессардэ́чны, нячу́лы;

an unfeeling villain бязду́шны ліхадзе́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hérzlos

a бессардэ́чны, бязду́шны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éngherzig

a чэ́рствы, бязду́шны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бесчу́вственный

1. (лишённый чувствительности) неадчува́льны; (бессознательный) непрыто́мны;

2. (бездушный) бязду́шны, бессардэ́чны, нячу́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чёрствый

1. чэ́рствы;

2. перен. чэ́рствы; (бездушный) бязду́шны; (холодный, равнодушный) безува́жны, абыя́кавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

káltherzig

a чэ́рствы, бязду́шны, хало́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gemütlos

a бессардэ́чны, бязду́шны; абыя́кавы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

казёншчына, ‑ы, ж.

Разм. Бюракратычны падыход да чаго‑н.; фармалізм, бяздушнасць. Шамякін з усёй рашучасцю сцвярджае, што бяздушны фармалізм, казёншчына вытручваюць з чалавека ўсё жывое. Кучар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)