сінява́та-бу́ры
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сінява́та-бу́ры |
сінява́та-бу́рая |
сінява́та-бу́рае |
сінява́та-бу́рыя |
| Р. |
сінява́та-бу́рага |
сінява́та-бу́рай
сінява́та-бу́рае |
сінява́та-бу́рага |
сінява́та-бу́рых |
| Д. |
сінява́та-бу́раму |
сінява́та-бу́рай |
сінява́та-бу́раму |
сінява́та-бу́рым |
| В. |
сінява́та-бу́ры (неадуш.)
сінява́та-бу́рага (адуш.) |
сінява́та-бу́рую |
сінява́та-бу́рае |
сінява́та-бу́рыя (неадуш.)
сінява́та-бу́рых (адуш.) |
| Т. |
сінява́та-бу́рым |
сінява́та-бу́рай
сінява́та-бу́раю |
сінява́та-бу́рым |
сінява́та-бу́рымі |
| М. |
сінява́та-бу́рым |
сінява́та-бу́рай |
сінява́та-бу́рым |
сінява́та-бу́рых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
цёмна-бу́ры
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цёмна-бу́ры |
цёмна-бу́рая |
цёмна-бу́рае |
цёмна-бу́рыя |
| Р. |
цёмна-бу́рага |
цёмна-бу́рай
цёмна-бу́рае |
цёмна-бу́рага |
цёмна-бу́рых |
| Д. |
цёмна-бу́раму |
цёмна-бу́рай |
цёмна-бу́раму |
цёмна-бу́рым |
| В. |
цёмна-бу́ры (неадуш.)
цёмна-бу́рага (адуш.) |
цёмна-бу́рую |
цёмна-бу́рае |
цёмна-бу́рыя (неадуш.)
цёмна-бу́рых (адуш.) |
| Т. |
цёмна-бу́рым |
цёмна-бу́рай
цёмна-бу́раю |
цёмна-бу́рым |
цёмна-бу́рымі |
| М. |
цёмна-бу́рым |
цёмна-бу́рай |
цёмна-бу́рым |
цёмна-бу́рых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
чо́рна-бу́ры
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чо́рна-бу́ры |
чо́рна-бу́рая |
чо́рна-бу́рае |
чо́рна-бу́рыя |
| Р. |
чо́рна-бу́рага |
чо́рна-бу́рай
чо́рна-бу́рае |
чо́рна-бу́рага |
чо́рна-бу́рых |
| Д. |
чо́рна-бу́раму |
чо́рна-бу́рай |
чо́рна-бу́раму |
чо́рна-бу́рым |
| В. |
чо́рна-бу́ры (неадуш.)
чо́рна-бу́рага (адуш.) |
чо́рна-бу́рую |
чо́рна-бу́рае |
чо́рна-бу́рыя (неадуш.)
чо́рна-бу́рых (адуш.) |
| Т. |
чо́рна-бу́рым |
чо́рна-бу́рай
чо́рна-бу́раю |
чо́рна-бу́рым |
чо́рна-бу́рымі |
| М. |
чо́рна-бу́рым |
чо́рна-бу́рай |
чо́рна-бу́рым |
чо́рна-бу́рых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
чырво́на-бу́ры
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чырво́на-бу́ры |
чырво́на-бу́рая |
чырво́на-бу́рае |
чырво́на-бу́рыя |
| Р. |
чырво́на-бу́рага |
чырво́на-бу́рай
чырво́на-бу́рае |
чырво́на-бу́рага |
чырво́на-бу́рых |
| Д. |
чырво́на-бу́раму |
чырво́на-бу́рай |
чырво́на-бу́раму |
чырво́на-бу́рым |
| В. |
чырво́на-бу́ры (неадуш.)
чырво́на-бу́рага (адуш.) |
чырво́на-бу́рую |
чырво́на-бу́рае |
чырво́на-бу́рыя (неадуш.)
чырво́на-бу́рых (адуш.) |
| Т. |
чырво́на-бу́рым |
чырво́на-бу́рай
чырво́на-бу́раю |
чырво́на-бу́рым |
чырво́на-бу́рымі |
| М. |
чырво́на-бу́рым |
чырво́на-бу́рай |
чырво́на-бу́рым |
чырво́на-бу́рых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сарга́сы, ‑аў; адз. няма.
Марскія бурыя водараслі, распаўсюджаныя ў цёплых частках Ціхага і Атлантычнага акіянаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бу́ры 1, ‑ая, ‑ае.
Шаравата-карычневы. Бурыя скалы. Бурыя тарфянікі. □ Спіна ў ліня мае цёмна-бурую афарбоўку, бакі — бурыя ці зеленавата-жоўтыя з характэрным залацістым адценнем. Матрунёнак. Чорныя, як смоль, валасы і буры ад загару твар, высокі рост і магутныя плечы Арцёма вылучалі яго сярод астатніх у людскім патоку. Ваданосаў. // Цёмна-руды з чырванаватым адлівам (пра масць жывёл). Бурая карова. Буры мядзведзь.
•••
Буры жалязняк гл. жалязняк.
бу́ры 2, ‑аў; адз. бур, ‑а, м.
Нашчадкі еўрапейскіх (пераважна галандскіх) каланістаў, якія асталяваліся на поўдні Афрыкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вывіва́цца, ‑аецца; незак.
Рухацца па звілістай лініі. Бурыя, пад колер зямлі, берагавыя ластаўкі.. спрытна выбіваліся над вадой. Пальчэўскі. // Мець звілісты напрамак. Срэбнаю істужкаю вывіваўся Нёман. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
беража́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Разм. Птушка атрада вераб’іных, якая жыве ў норах на высокіх берагах рэк; берагавая ластаўка. Бурыя, пад колер зямлі, берагавыя ластаўкі, ці, як іх яшчэ называюць, беражанкі, спрытна выбіваліся над вадой, мільгаючы белымі паласатымі жывоцікамі. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГНЯЗДО́ЎНІК
(Neottia),
род кветкавых раслін сям. ятрышнікавых. Каля 10 відаў. Пашыраны пераважна ва ўмераных абласцях Еўропы і Азіі. На Беларусі зрэдку трапляецца гняздоўнік звычайны, або сапраўдны (N. nidus-avis). Расце ў цяністых хвойных і мяшаных лясах. Сапратроф. Цвіце ў маі—чэрвені.
Шматгадовыя жаўтавата-бурыя травяністыя расліны з тоўстым голым узыходным сцяблом выш. да 50 см. Карэнішча кароткае, з мясістымі каранямі, якія ўтвараюць шчыльнае спляценне накшталт птушынага гнязда (адсюль назва). Лісце сядзячае, лускападобнае, без хларафілу. Кветкі жаўтавата-бурыя, з адтапыранай двухраздзельнай верхняй губой, з мядовым пахам, сабраныя ў шматкветную доўгую гронку. Плод — шматнасенная каробачка. Лек. (проціглісны сродак) расліны.
Г.У.Вынаеў.
т. 5, с. 317
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)