буракаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст па вырошчванню буракоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́ршчык, ‑у, м.

Негустая страва, прыгатаваная з бацвіння буракоў, шчаўя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукрава́рства, ‑а, н.

Вытворчасць цукру з цукровых буракоў, трыснягу і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Rübenmarmelade

f - паві́дла з бурако́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rübenroden

n -s убо́рка [ко́пка] бурако́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

buraczkowy

buraczkow|y

1. бурачны (колер); цёмна-чырвоны;

2. з буракоў;

zupa ~a — боршч з буракоў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

буракапад’ёмнік, ‑а, м.

Навясная сельскагаспадарчая прылада для падкопвання цукровых буракоў (пры ўборцы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буракасе́янне, ‑я, н.

Сяўба буракоў у прамысловых мэтах. Паліўпое буракасеянне. Раёны буракасеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буракакапа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для копкі буракоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буракамы́йка, ‑і, ДМ ‑мыйцы; Р мн. ‑мыек; ж.

Прыстасаванне для мыцця буракоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)