◎ Лабо́ддзя ’буйныя сцяблы раслін’ (З нар. сл.). Гродз. лабудзе ’ламачча, кавалкі сцяблоў, трэскі’ (Сл. паўн.-зах.). Мольск. гарволінск. lobydzie ’націна бульбы’, серб.-харв. лабу‑ дина ’кукурузная салома; абадраны з катаха кукурузны ліст’. Да лабуззе (гл.). Канец слова (д) аформлены пад уплывам лебяда.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мегалапланкто́н
(ад мегала- + планктон)
самыя буйныя (больш за 1 м) арганізмы планктону.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лапушны́, ‑ая, ‑ое.
Тое, што і лапушысты. На лугавых нізінах сям-там яшчэ стаяла вада, а над ёю лапушнымі кусцікамі жаўцела лотаць, рассцілаючы буйныя лісты. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бі́ржа
(ням. Börse, ад фр. bourse = кашалёк)
установа, дзе заключаюцца буйныя фінансавыя і камерцыйныя здзелкі (напр. валютная б., таварная б.).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
гетэрацы́сты
(ад гетэра- + гр. kystis = пузыр)
буйныя жоўтыя клеткі ў водарасцей, пазбаўленыя жывога змесціва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мегакарыяцы́ты
(ад мега + гр. karyon = ядро + -цыты)
буйныя клеткі касцявога мозгу, якія ўтвараюць трамбацыты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
калектывіза́цыя, ‑і, ж.
Аб’яднанне дробных сялянскіх гаспадарак у буйныя сацыялістычныя гаспадаркі — калгасы. — Правільная палітыка нашай камуністычнай партыі, — гаварыў Кастусь, — палітыка .. развіцця індустрыі і калектывізацыі сельскай гаспадаркі — апраўдала сябе выдатна. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пліяза́ўры
(ад гр. pleion = большы + -заўр)
буйныя марскія паўзуны атрада плезіязаўраў, якія жылі ў мезазоі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
хлорагаге́нны
(ад гр. chloros = зялёны + -генны);
х-ыя клеткі — буйныя клеткі перытаніяльнага эпітэлію многашчаціністых кольчацаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
склерабла́сты
(ад склера- + -бласты)
буйныя клеткі, з якіх утвараецца шкілет у мезаглеі губак і некаторых іншых жывёл.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)