гісталагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гісталогіі. Гісталагічныя даследаванні. Гісталагічная будова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каплепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на каплю (у 1 знач.). Каплепадобная будова рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скла́дкавасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць складкавага; складкавая будова зямной кары. Складкавасць горных парод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмакраты́зм, -у, м.

1. Дэмакратычная форма кіравання, дэмакратычная будова грамадства, наяўнасць дэмакратычных свабод для шырокіх мас.

2. Прастата ладу жыцця, даступнасць у зносінах з людзьмі.

Д. поглядаў.

Д. ва ўкладзе жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мікраструкту́ра, ‑ы, ж.

Спец. Будова цвёрдых рэчываў, якую можна ўбачыць пад мікраскопам; проціл. макраструктура.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і структура.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слаі́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць слаістага; слаістая будова чаго‑н. Слаістасць горных парод. Слаістасць воблакаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да страфы; які падзяляецца на строфы. Страфічная будова верша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сложе́ние​II ср.

1. (тела) склад, род. скла́ду м.;

челове́к богаты́рского сложе́ния чалаве́к атлеты́чнага скла́ду;

2. (строение вещества) будо́ва, -вы ж.;

ноздрева́тое сложе́ние наздрава́тая будо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шматкле́тачны біял víelzellig, méhrzellig;

шматкле́тачная будо́ва аргані́зма víelzellige Körperstruktur

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

макраструкту́ра, ‑ы, ж.

Спец. Будова цвёрдых рэчываў, бачная простым вокам або пры невялікім павелічэнні; проціл. мікраструктура.

[Ад грэч. makrós — вялікі і лац. structura — будова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)