стро́іцца¹, стро́юся, стро́ішся, стро́іцца; незак. (разм.).

1. Мець намер, збірацца.

Дзядзька строіўся будаваць хату.

2. Прыбірацца ў прыгажэйшае адзенне (разм.).

Дзяўчаты строіліся ў святочныя сукенкі, круціліся перад люстэркам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́фарбаваць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

Пакрыць фарбай; пафарбаваць. Дом — усім дамам дом. Акон на дзесяць махнула [Параска]. Правільна, будаваць дык будаваць. Выфарбавала. Як лялька стаіць. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

будава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад будаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

будава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. будаваць, будавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

будава́нне ср. стро́йка ж., строи́тельство, сооруже́ние; возведе́ние; см. будава́ць1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́мак, -мка м. за́мок;

будава́ць паве́траныя за́мкі — стро́ить возду́шные за́мки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рубі́ць², рублю́, ру́біш, ру́біць; ру́блены; незак., што.

1. Будаваць з дрэва, бярвення будынак (спец.).

Р. зруб.

2. Са словамі «вугаль», «руда» і пад.: здабываць.

|| наз. ру́бка, -і, ДМ -бцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sandcastle [ˈsændˌkɑ:sl] n. пясча́ны за́мак;

play sandcastles будава́ць за́мкі з пяску́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

канструява́ць, -рую́ю, -рую́еш, -рую́е; -рую́й; -руява́ны; незак., што.

1. Ствараць канструкцыю чаго-н.; будаваць.

К. радыёпрыёмнік.

2. Ствараць у пэўным саставе (кніжн.).

К. прэзідыум міжнароднага кангрэса.

|| зак. сканструява́ць, -рую́ю, -рую́еш, -рую́е; -рую́й; -руява́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барыкадава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; незак.

1. Будаваць барыкады.

2. Зал. да барыкадаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)