расшчабёнка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. гл. расшчабяніць.

2. Дробны шчэбень.

Засыпаць брук расшчабёнкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брусча́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

1. зб. Брускі з каменю для брукавання вуліц, плошчаў.

2. Брук з такіх брускоў (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

булы́жный каме́нны;

булы́жная мостова́я брук.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

streetway [ˈstri:tweɪ] n. прае́зная ча́стка ву́ліцы; брук, мастава́я

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

paved [peɪvd] adj. брукава́ны;

a paved road брук, мастава́я, брукава́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вы́брукаваць. Гл. брукаваць, брук.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мастава́я ж. разм. гл. брук, брукаванка

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

замакрэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Злёгку мокры; памакрэлы. [Арол] бразнуў ся аб замакрэлы брук. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыяба́завы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыябазу; з дыябазу. Дыябазавыя скалы. Дыябазавы брук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́слізгаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Зрабіць слізкім, коўзкім; выкаўзаць. Выслізгаць брук. Выслізгаць сцежку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)