nieczysto

нячыста, брудна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нечи́сто нареч., безл., в знач. сказ. нячы́ста; (грязно) бру́дна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

белакапы́тнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з духмянымі чырвонымі, бела-жоўтымі або брудна-пурпуровымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мурда́сна ’брудна’. Відавочна, балтызм. Утвораны паводле жу́дасна (< жуда́), параўн. літ. mùrdyti ’пэцкаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нечистопло́тно нареч.

1. неаха́йна;

2. перен. нячы́ста; бру́дна; нядобрасумле́нна, несумле́нна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гря́зно нареч.

1. бру́дна;

2. (о дороге и т. п.) гра́зка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

brudno

брудна;

na brudno — начарна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

verschmíeren

vt

1) запля́каць

2) бру́дна напіса́ць, вы́мазаць (старонку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

klécksen

vi саджа́ць кля́ксы, рабі́ць пля́мы, ма́заць, бру́дна піса́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

off-white

[,ɔfˈhwaɪt]

1.

n.

бру́дна-бе́лы ко́лер, ве́льмі сьве́тлы бэ́жавы або́ шэ́ры ко́лер

2.

adj.

ама́ль бе́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)