Разм. Які ўтварае шорхат, шуміць, шапаціць. Вецер .. гнаў цераз чыгунку ў шэрую далеч шархоткія статкі лісцяў.Быкаў.Дым імпэтна, нібы хто цягне яго, узвіваецца над гнуткімі шархоткімі лазнякамі і знікае бясследна ў блізкай зусім цемры.Савіцкі.
шархо́ткі2, ‑так; адз. шархотка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.
Абл. Бомы, шамкі. Жарты, відаць, цягнуліся б і далей, каб раптоўны бразгат шархотак на двары не ўзбударажыў усіх. — Маладыя прыехалі!..Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
discord
[ˈdɪskɔrd]1.
n.
1) разла́д -у m., нязго́да f.; рознагало́сьсе n., разнабо́й -ю m.
2) Mus. дысана́нс -у m., несугу́чнасьць, несула́днасьць f.
3) ля́скат, бра́згат -у m.
2.
v.i.
не пагаджа́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
jar
I[dʒɑ:r]1.
n.
збан -а́m., збано́к -ка́m.; слой -я m., сло́ік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бразго́тка, ‑і. ДМ ‑тцы; Рмн. ‑так; ж.
Разм.
1. Дзіцячая цацка, пры ўзмахванні якой утвараецца бразгат, шум. Дзікавіцкі, чакаючы абеду, сядзеў на рагу стала з ўнукам на каленях, які прытанцоўваў і стукаў бразготкай то аб стол, то па галаве дзеду.Дуброўскі.
2.толькімн. (бразго́ткі, ‑так). Бомы, званочкі. Чуецца ржанне коней, звон бразготак і музыка.Козел.Не відаць было зухаватых «братоў», пралятаючых з форсам, з бразготкамі на падбадзёраным цуглямі і пугай кані.Крапіва.
3. Невялікі прадмет, які з’яўляецца аздобай. Пецька — піжон. Тыдзень есці не будзе, а бразготку ўпадабаную купіць.Мехаў.[Галя:] — А што гэта такое? Бразготкі нейкія? [Міход:] — Добрыя бразготкі. Гэта ж золата...Сабаленка.
4. Спецыяльная прылада для ўтварэння гукаў, падобных на трэск; трашчотка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
chink
I[tʃɪŋk]1.
n.
1) шчы́ліна, расшчэ́піна
2) слабо́е ме́сца, слабы́ бок
2.
v.t.
зама́зваць, затыка́ць шчы́ліны
3.
v.i.
трэ́скацца, расшчэ́пвацца
II[tʃɪŋk]1.
n.
1) бра́згат -у m. (жале́за, манэ́ты)
2) informal манэ́ты; гато́ўка f.
2.
v.i.
бра́згаць, пабра́згваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
tang
I[tæŋ]1.
n.
1) во́стры смак
the tang of mustard — во́стры смак гарчы́цы
2) пры́смак -у m.; рэ́зкі пах
3) адце́ньне n.
4) шпень (прыла́ды, на які́ наса́джваюцца тро́нкі)
2.
v.t.
надава́ць во́стры смак
II[tæŋ]1.
n.
бра́згат, звон -у m.
2.
v.
бра́згаць (по́судам); звані́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
збро́я, ‑і, ж.
1. Прылада, рэч для нападу ці абароны. Адама зачынілі ў зямлянцы разведчыкаў, цішком забраўшы адтуль усё, што магло быць зброяй.Брыль.[Юнакі] і зброю падрыхтавалі сабе: знайшлі пяць вінтовак і ўкралі ў немцаў два аўтаматы і скрыню гранат.Шамякін./узнач.зб.Супроцьтанкавая зброя. Ядзерная зброя./ Пра чыю‑н. армію, ваенную сілу. Сіла савецкай зброі.
2.перан. Сродак, спосаб для дасягнення, здзяйснення чаго‑н. Марксізм-ленінізм — вялікая ідэйная зброя, якая мабілізуе і арганізуе мільёны людзей для руху наперад, для новых перамог.«Полымя».Мастацтва павінна служыць зброяй для замацавання і ўглыблення новага ладу жыцця.Бядуля.
•••
Агнястрэльная зброя — зброя, якая страляе пры дапамозе пораху ці іншых выбуховых рэчываў.
Халодная зброя — зброя для рукапашнага бою, якой сякуць і колюць (кап’ё, меч, шабля, штык і інш.).
Бразгат, зброяйгл. бразгаць.
Скласці зброюгл. скласці.
Узняць зброюгл. узняць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
clash
[klæʃ]1.
n.
1) ля́скат, бра́згат -у m.
2)
а) сутыкне́ньне n., варо́жая суты́чка
б) мо́цнае разыхо́джаньне, супярэ́чнасьць f., канфлі́кт -у m.
a clash of opinions — разыхо́джаньне ў пагля́дах
2.
v.
1) ля́скаць, бры́нкаць, бра́згаць
2) канфліктава́ць, не згаджа́цца, свары́цца
3) не пасава́ць, не гарманізава́ць
the colors clash — ко́леры не пасу́юць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
vibrate
[ˈvaɪbreɪt]1.
v.i.
1) вібрава́ць
A piano string vibrates and makes a sound when a key is struck — Калі́ наці́снуць на кля́вішу піяні́на, струна́ вібру́е і выдае́ гук
2) гайда́цца, ківа́цца
3) дрыжэ́ць, трымце́ць
4) гучэ́ць
The clanging vibrated in his ears — Бра́згат гучэ́ў у яго́ ў вуша́х
5) Figur. вага́цца, хіста́цца
2.
v.t.
1) выкліка́ць хіста́ньне, дрыжэ́ньне, вібра́цыю
2) адме́рваць час хіста́ньнем
A pendulum vibrates seconds — Ма́ятнік адме́рвае сэку́нды
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
slam
I[slæm]1.
(-mm-), v.t.
1) ля́паць, гру́каць, бра́згаць
to slam the door — бра́знуць дзьвяры́ма
2) informal разно́сіць, мо́цна крытыкава́ць
2.
v.i.
1) бра́згаць
The door slammed — Дзьве́ры бра́знулі
2) мо́цна сутыка́цца, сту́кацца
3.
n.
1)
а) ля́паньне, гру́каньне, бра́зганьне, пля́сканьне n.
б) гру́кат, бра́згат -у m.
John threw his books down with a slam — Янка шпурну́ў свае́ кні́гі з гру́катам
2) мо́цны ўдар
3) informal зьнішча́льная кры́тыка
II[slæm]
n.
(у ка́ртах) шлем -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)