glint​1 [glɪnt] n. успы́шка; бляск; во́дбліск

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хальказі́н, ‑у, м.

Мінерал класа сульфідаў; медны бляск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

светлава́ць, святлую, святлуеш, святлуе; незак., што.

Спец. Паліраваць, наводзіць бляск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brilliance [ˈbrɪliəns] n. я́ркасць, бляск;

brilliance of mind бліску́чы ро́зум

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ме́ркнуць, -ну, -неш, -не; ме́ркнуў, -нула і мерк, -кла; -ні; незак.

1. Траціць паступова яснасць, бляск; цямнець.

Зоркі меркнуць.

2. перан. Траціць сілу, славу, значэнне.

Слава меркне.

|| зак. паме́ркнуць, -ну, -неш, -не; паме́ркнуў, -нула і паме́рк, -кла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адглянцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Навесці глянец, бляск на што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вясёлкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае колер вясёлкі, шматкаляровы. Вясёлкавы бляск. Вясёлкавыя агні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слюдзяны́ в разн. знач. слюдяно́й;

с. бляск — слюдяно́й блеск;

с. пласт — слюдяно́й пласт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Spíegelglanz

m -es люстраны́ бляск

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gloss​1 [glɒs] n.

1. бляск; гля́нец (таксама перан.)

2. падма́нлівая зне́шнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)