around-the-clock [əˌraʊndðəˈklɒk] adj. бесперапы́нны; кругласу́тачны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бесперапы́нна прысл. гл. бесперапынны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бесперабо́йны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца без перабояў, без затрымак; бесперапынны. Бесперабойная работа, сувязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зало́жны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Бесперапынны, настойлівы, упарты. Вецер заложны шуміць, не сціхае. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ceaseless [ˈsi:sləs] adj. fml няспы́нны, безупы́нны, бесперапы́нны, беспераста́нны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Неўстаёнцы ’не ўстаяць, рупець (кудысьці)’ (Сцяц.). Выразны паланізм, зыходная форма nieustający ’пастаянны, бесперапынны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nieprzerwany

безупынны, бесперапынны; суцэльны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bezustanny

безупынны, бесперастанны, бесперапынны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

андуля́тар, ‑а, м.

Спец. Тэлеграфны прыемны апарат, які дае бесперапынны запіс сігналаў на папяровай стужцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пато́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ідзе бесперапынным патокам; бесперапынны. Латочны выпуск прадукцыі. Паточны метад апрацоўкі драўніны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)