адстра́шваць

‘прымушаць баяцца каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адстра́шваю адстра́шваем
2-я ас. адстра́шваеш адстра́шваеце
3-я ас. адстра́швае адстра́шваюць
Прошлы час
м. адстра́шваў адстра́швалі
ж. адстра́швала
н. адстра́швала
Загадны лад
2-я ас. адстра́швай адстра́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адстра́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адстра́шыць

‘прымусіць баяцца каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адстра́шу адстра́шым
2-я ас. адстра́шыш адстра́шыце
3-я ас. адстра́шыць адстра́шаць
Прошлы час
м. адстра́шыў адстра́шылі
ж. адстра́шыла
н. адстра́шыла
Загадны лад
2-я ас. адстра́ш адстра́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час адстра́шыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

робе́ть несов. бая́цца;

не робе́й! не бо́йся!.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аслу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Недачуць, не разабраць, што сказана.

Ці не аслухаўся я?

2. Уважліва ўслухацца.

Чалавек аслухаўся і перастаў баяцца.

|| незак. аслу́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пастраша́ць

‘прымушаць баяцца каго-небудзь, чаго-небудзь, выклікаць страх у каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пастраша́ю пастраша́ем
2-я ас. пастраша́еш пастраша́еце
3-я ас. пастраша́е пастраша́юць
Прошлы час
м. пастраша́ў пастраша́лі
ж. пастраша́ла
н. пастраша́ла
Загадны лад
2-я ас. пастраша́й пастраша́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пастраша́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дохну́ть сов. дыхну́ць;

◊

не сметь дохну́ть бая́цца дыхну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́зыт, -ту м. щеко́тка ж.;

бая́цца ~ту — боя́ться щеко́тки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хі́біць, хіблю, хі́біш, хі́біць; незак. (разм.).

1. Дапускаць пралікі, недакладнасці, рабіць памылкі.

2. перан. Баяцца каго-н., губляцца перад кім-, чым-н.

Перад кім хібіў старшыня, дык гэта перад начальствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

quail​2 [kweɪl] v. lit.

1. здрыгану́цца; задрыжэ́ць

2. спало́хацца; бая́цца; жаха́цца;

quail at/before smb./smth. бая́цца каго́-н. або́ чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пи́кнуть сов., разг. пі́кнуць;

не сме́ть пи́кнуть бая́цца пі́кнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)