Verbum

блізару́кі, -ая, -ае.

1. Які дрэнна бачыць на далёкую адлегласць.

2. перан. Недальнабачны.

Блізарукае рашэнне.

|| наз. блізару́касць, -і, ж.

чу́ты, -ая, -ае.

Вядомы, аб якім ужо чулі.

Чутае здарэнне.

◊

Дай бог чутае бачыць (разм.) — пра пажаданне здзяйснення абяцанага.

нахлябта́цца, -лябчу́ся, -ле́бчашся, -ле́бчацца; -лябчы́ся; зак. (разм.).

1. Уволю пахлябтаць.

2. Напіцца гарэлкі, віна (груб.).

Нахлябтаўся, што сцежкі не бачыць.

парату́нак, -нку, м.

1. Ратунак, дапамога ў бядзе.

Клікаць на п. суседзяў.

2. Выхад з цяжкага становішча.

Не бачыць паратунку.

песімі́зм, -у, м.

Светаадчуванне, прасякнутае нявер’ем у будучае, схільнасцю бачыць ва ўсім толькі адмоўнае; проціл. аптымізм.

|| прым. песімісты́чны, -ая, -ае.

за́сціць, за́шчу, за́сціш, за́сціць; незак., што і без дап. (разм.).

Засланяць, загароджваць (святло), перашкаджаць добра бачыць.

Адыдзі ад святла, бо засціш.

Слёзы засцяць вочы.

наскро́зь, прысл.

1. Праз усю таўшчыню чаго-н.

Прамокнуць н.

2. перан. Поўнасцю, цалкам.

Лес н. апавіты змрокам.

◊

Бачыць наскрозь — вельмі добра ведаць каго-н.

ба́чнасць, -і, ж.

1. Магчымасць бачыць удалечыню.

Добрая б.

2. Знешні выгляд, які выклікае падманлівае ўражанне, знешняе падабенства чаго-н. (разм.).

Гэта толькі б. высакароднасці.

бру́шка, -а, мн. -і, -аў, н.

1. Тоўсты жывот у чалавека (разм., жарт.).

За брушкам сцежкі не бачыць.

2. Задні аддзел цела членістаногіх (спец.).

Б. чмяля.