Verbum

анлайнавы слоўнік

джаз-ба́нд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інтэрве́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і інтэрвенцыянісцкі. Інтэрвенцкая банда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злачы́нны, ‑ая, ‑ае.

Які зрабіў злачынства, парушыў закон. Злачынная банда. // Які заключае ў сабе злачынства. Злачынная палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГА́НГСТЭР

(англ. gangster ад gang шайка, банда),

удзельнік арганізаванай групы злачынцаў, якія займаюцца вымаганнем, шантажом, забойствамі, выкраданнем людзей і інш.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

арда́, -ы́, ДМ -дзе́, мн. о́рды, орд і арда́ў, ж.

1. гіст. Назва дзяржаўнага аб’яднання ў старажытных цюркскіх вандроўных народаў.

Залатая а.

2. перан. Варожае войска; натоўп, банда, зграя.

Фашысцкія орды.

|| прым. арды́нскі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gang [gæŋ] n.

1. ша́йка, ба́нда

2. брыга́да (рабочых)

3. кампа́нія (асабліва маладых людзей)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

клі́ка, ‑і, ДМ кліцы, ж.

Група людзей, якія імкнуцца любымі сродкамі дасягнуць якіх‑н. карыслівых мэт; банда, шайка. Рэакцыйная кліна. Фашысцкая кліка.

[Ад фр. clique — шайка, банда.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hórde

f -, -n хе́ўра, ба́нда

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Bánde

f -, -n хе́ўра, ба́нда

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

szajka

ж. шайка, банда; хеўра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)