трэск, -у, м.

1. Сухі, рэзкі гук, які ўтвараецца пры ламанні, трэсканні, разрыванні і пад. чаго-н.

Т. галля.

2. Шум, які ўтвараецца пры рабоце механізмаў, інструментаў і пад.

Т. матора.

Т. кулямёта.

3. перан. Шуміха, пустая балбатня (разм.).

◊

З трэскам (выгнаць, праваліцца і пад.) — ганебна, з вялікім скандалам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

chit-chat [ˈtʃɪttʃæt] n. infml сябро́ўская гу́тарка; балбатня́, гамэ́рня; абгаво́р, абгаво́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

paplanina

ж. разм. балбатня, пустаслоўе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chatter​1 [ˈtʃætə] n.

1. балбатня́, гамэ́рня

2. шчэ́бет, шчабята́нне; птушы́ны го́ман

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jive [ˈdʒaɪv] n.

1. джайв (хуткі танец)

2. AmE вы́думка; пуста́я балбатня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Тарара́ ’пра гук барабана; шматслоўная балбатня’ (Нас.). Параўн. укр. тарара́ ’выгук, які перадае крык курыцы’, рус. тарара́, тарары́ ’балбатня’, польск. tararа ’пра гук трубы’. Гукаперайманне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

twaddle [ˈtwɒdl] n. infml, dated пустасло́ўе, балбатня́;

talk mere twaddle пустасло́віць, не́сці лухту́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Гадані́на ’людскія размовы, балбатня, пагалоска’ (Нас., Яруш.). Бясспрэчна, запазычанне з польск. gadanina ’балбатня’ (да gadać ’балбатаць, гаварыць’). Параўн. гада́ць. Бернекер (1, 288) беспадстаўна лічыць гаданіну бел. словам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Quasseléi

f -, -en (пуста́я) балбатня́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wórtgeklingel

m -s балбатня́, пустазво́нства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)