азотаба́ктэр

(ад азот + бактэрыя)

бактэрыя, якая засвойвае з паветра азот і ўзбагачае глебу азоцістымі рэчывамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Бульбяная палачка (бактэрыя) 2/189

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Капусная палачка (бактэрыя) 2/189

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сянная палачка (бактэрыя) 2/189

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фотабактэ́рыя, ‑і, ж.

Бактэрыя, якая выдзяляе рэчыва, што свеціцца пры злучэнні яго з кіслародам і служыць адной з прычын свячэння вады і рыб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zarazek

м. мікроб, бацыла; хваробатворная бактэрыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

азотабактэ́рыя

(ад азот + бактэрыя)

тое, што і азотабактэр.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

антыбактэрыя́льны

(ад анты- + бактэрыя)

здольны процідзейнічаць развіццю бактэрый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Мікроб ’дробны арганізм, бактэрыя’ (ТСБМ). З франц. microbe (1877 г.), якое са ст.-грэч. μικρός ’малы’ і βίος ’жыццё’ праз польск. і рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bacterium

[bækˈtɪriəm]

n., pl. -ria

бактэ́рыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)