баксёрскі

1. спорт. боксёрский;

~кія пальча́ткі — боксёрские перча́тки; см. баксёр I;

2. ист.: ~кае паўста́нне боксёрское восста́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

heavyweight [ˈheviweɪt] n.

1. баксёр ця́жкай вагі́

2. чалаве́к/рэч, які́/яка́я ма́е вагу́, бо́льшую, чым звыча́йна або́ патрэ́бна

3. ве́льмі ва́жная асо́ба, арганіза́цыя, рэч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Schwérgewichtler

m -s, - спарстме́н ця́жкай вагі́; разм. цяжкавагаві́к (баксёр, барэц, штангіст)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

праці́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто процідзейнічае каму-, чаму-н., варожа адносіцца да каго-, чаго-н.

П. прымірэння.

2. Вораг, нядобразычлівец.

Гэты чалавек — мой даўні п.

3. зб. Варожыя ўзброеныя сілы, вораг.

Адкрыць агонь па праціўніку.

4. Сапернік у спаборніцтве, барацьбе.

Баксёр лёгка справіўся з праціўнікам.

|| ж. праці́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bruiser

[ˈbru:zər]

n.

1) прафэсі́йны баксёр

2) informal задзі́ра -ы m. & f., галаварэ́з -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fighter

[ˈfaɪtər]

n.

1) змага́р -а́ m., барацьбі́т -а́ m.

2) баксёр -а m.

3) самалёт-зьнішча́льнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lightweight

[ˈlaɪtweɪt]

n.

1) асо́ба вагі́ ніжэ́йшай за сярэ́днюю

2) баксёр лёгкай вагі́

3) informal неўплыво́вая асо́ба, невялі́кая шы́шка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аўт

(англ. out = па-за)

1) становішча ў спартыўных гульнях, калі мяч або шайба выходзіць за межы спартыўнай пляцоўкі;

2)каманда суддзі на рынгу, якая азначае, што баксёр у накаўце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аўт

(англ. out = па-за)

1) становішча ў спартыўных гульнях, калі мяч або шайба выходзіць за межы гульнёвага поля, пляцоўкі;

2) каманда суддзі на рынгу, якая азначае, што баксёр у накаўце.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

нырэ́ц, ‑рца, м.

1. Скачок у ваду з галавой. Даць нырца.

2. Той, хто ўмее ныраць, хто добра нырае. Нік крышачку зайздросціў ім, гэтым вялізным жывёлінам. Зайздросціў іх спрыту, іх майстэрству нырцоў. Лынькоў. [Язэп] кінуўся на дапамогу. Нырнуў раз — не знайшоў малога: дужа глыбокую зрабілі копанку для нырцоў. Ваданосаў.

3. Вадаплаўная птушка сямейства качыных, якая здабывае сабе корм, ныраючы пад ваду. Чырвананосы нырэц.

4. У боксе — прыём, калі баксёр хутка прыгінаецца, каб ухіліцца ад бакавых удараў у галаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)