ta-ta [təˈtɑ:] interj. BrE, infml бай-бай (развітанне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лю́лі-лю́лі межд., дет. бай-ба́й, ба́ю-ба́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́ленькі дет. ба́иньки, бай-ба́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́ткі межд., дет. ба́иньки, бай-ба́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наба́яць, -ба́ю, -ба́еш, -ба́е; -ба́й; зак., што і чаго (разм.).

1. Расказаць казку, байку або многа казак, баек.

2. Узвесці на каго-н. паклёп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́иньки-баю́, см. бай​II 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́яць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ба́ю ба́ем
2-я ас. ба́еш ба́еце
3-я ас. ба́е ба́юць
Прошлы час
м. ба́яў ба́ялі
ж. ба́яла
н. ба́яла
Загадны лад
2-я ас. ба́й ба́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ба́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

возлю́бленная сущ. лю́бая, -бай ж., каха́ная, -най ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ба́йкаць 1 ’укалыхваць, люляць’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб.), ’пагаворваць’ (Нас.). Рус. ба́йкать ’тс’. Утварэнне ад выклічніка бай‑бай, што азначае «ўкалыхванне дзяцей», і вядомага ва ўсіх усх.-слав. мовах (з тыповым у адвыклічнікавых утварэннях суфіксам ‑к). Ёль (IF, 57, 11) лічыць бай‑бай (як і англ. bye, bye ’тс’) гукапераймальным. Аднак не выключаецца сувязь з слав. *bajati ’гаварыць’ (гл. ба́іць), параўн. Брандт, РОБ, 18, 28. Фасмер (1, 106, 140) дапускае абедзве магчымасці.

Ба́йкаць 2 ’гаварыць што-н., плявузгаць’ (Юрч.), ’пагаворваць’ (Гарэц., Нас.). Рус. ба́йкать ’тс’. Утварэнне суфіксам ‑к‑ (частым у эмацыянальных дзеясловах) ад *bajati ’гаварыць’ (гл. ба́іць). Суфікс ‑к‑ у слав. мовах меў значэнне фарманта дэмінутыўнасці ў дзеясловах (захаваўся як прадуктыўны, напр., у зах. гаворках укр. мовы, у зах. і паўд.-слав. мовах). З апошняй літ-ры гл. Чарнецкі, Мовознавство, 1970, 5, 42–48.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

любе́зная сущ., разг. лю́бая, -бай ж.; (возлюбленная) каха́ная, -най ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)