зараджа́льшчык, ‑а, м.

Спец. Баец, які зараджае гармату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

swordsman [ˈsɔ:dzmən] n. (pl. -men)

1. фехтава́льшчык

2. бае́ц, які вало́дае хало́днай збро́яй

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аўтама́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Рабочы, які абслугоўвае аўтамат (у 1 знач.).

2. Баец, узброены аўтаматам (у 2 знач.).

|| ж. аўтама́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

партыза́н, -а, мн. -ы, -за́н і -за́наў, м.

Удзельнік партызанскай вайны, баец партызанскага атрада.

Партызаны — народныя мсціўцы.

|| ж. партыза́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. партыза́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́ненный прич. ра́нены, пара́нены;

тяжело́ ра́ненный бое́ц ця́жка ра́нены (пара́нены) бае́ц.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

combatant

[kəmˈbætənt]

n.

змага́р -а́ m., бае́ц-йца́ m., камбата́нт -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бандэрылье́ра

(ісп. banderillero)

пешы баец з быком, які кідае ў яго бандэрыльі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гранатамётчык, ‑а, м.

Баец, які страляе з гранатамёта або кідае ручныя гранаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АПАЛО́НІЙ (Apollōnios) з Афін, старажытнагрэчаскі скульптар 1 ст. да н.э. Паслядоўнік Лісіпа. Прадстаўнік натуралістычнага кірунку ў элінскім мастацтве. Аўтар скульптур «Бельведэрскі торс» і «Кулачны баец».

т. 1, с. 416

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

commando [kəˈmɑ:ndəʊ] n. (pl. commandos) mil.

1. дэса́нтна-дыверсі́йны атра́д

2. кама́ндас, бае́ц дэса́нтна-дыверсі́йнага атра́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)