пілігры́м

(с.-лац. pelegrinus, ад лац. peregrinus = чужаземны)

1) вандроўны багамолец, паломнік;

2) перан. вандроўнік, падарожны.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

worshipper

[ˈwɜ:rʃəpər]

n.

1) пакло́ньнік, прыхі́льнік -а m.

2) мале́льнік -а, багамо́лец-ьца m., багамо́лка f.; прыхаджа́нін -а m., прыхаджа́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pilgrim

[ˈpɪlgrɪm]

n.

1) пілігры́м -а m.; пало́мнік -а m., пало́мніца f.; багамо́лец-ьца m., багамо́лка f.

2) вандро́ўнік, падаро́жнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)