рафінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., што (спец.).

1. Ачысціць (ачышчаць) ад дамешак.

Р. металічны сплаў.

2. Апрацоўкай ператварыць (ператвараць) у рафінад.

Р. цукар.

|| наз. рафінава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

cleanse [klenz] v.

1. ачышча́ць

2. дэзынфіцы́раваць;

cleanse a wound дэзынфіцы́раваць ра́ну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны; незак., што і без дап.

Ачышчаць арфай зерне ад мякіны, пылу і пад.

А. жыта.

|| зак. праарфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны.

|| наз. арфава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кары́ць (ачышчаць ад кары) die Rínde ábziehen*; entrínden vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ачышчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ачышчаць — ачысціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ачышчацца — ачысціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пало́ць, палю́, по́леш, по́ле; палі́; по́латы; незак., што.

Ачышчаць ад пустазелля або выдаляць яго адкуль-н.

П. грады.

П. макрыцу.

|| зак. вы́палаць, -лю, -леш, -ле; -латы.

|| наз. по́ліва, -а, н.

|| прым. пало́льны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

clarify [ˈklærəfaɪ] v. fml

1. праясня́ць; праясня́цца

2. ачышча́ць (вадкасць, масла і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

raffiníeren

vt ачышча́ць, рафінава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

refine [rɪˈfaɪn] v.

1. ачышча́ць, рафінава́ць;

refine oil рафінава́ць але́й; ачышча́ць на́фту

2. надава́ць высакаро́днасць; удаскана́льваць, паляпша́ць;

He got an education that refined his taste. Ён атрымаў адукацыю, якая выхавала ў ім добры густ.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

луза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; лу́заны; незак., што.

1. Разгрызаючы, ачышчаць ад шалупін і есці.

Л. гарбузікі.

2. Тое, што і лушчыць (у 1 знач.).

Л. стручкі гароху.

|| зак. аблуза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны.

|| наз. луза́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)