а́ргус, ‑а, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — стовокі вартаўнік, якога багіня Гера паставіла вартаваць Іо, дачку аргонскага цара.

2. перан. Кніжн. уст. Пільны ахоўнік, вартавы. // Сімвал пільнасці.

3. Лясная птушка сямейства фазанавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

guardian [ˈgɑ:diən] n.

1. (of) страж, ахо́ўнік, вартавы́, абаро́нца;

a guardian of democracy страж, абаро́нца дэмакра́тыі

2. law апяку́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

е́ўнух

(гр. eunuchos = ахоўнік ложа)

кастрыраваны наглядчык за жанчынамі ў гарэме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

охра́нник

1. (сторож) вартаўні́к, -ка́ м.; ахо́ўнік, -ка м.;

2. (агент охранки) ист. ахра́ннік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

defender

[dɪˈfendər]

n.

абаро́нца -ы m.; ахо́ўнік -а m., ахо́ўніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

preserver

[prɪˈzɜ:rvər]

n.

1) ахо́ўнік -а m., ахо́ўніца f.

2) выратава́льны круг

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пяча́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Тое, што і пячаць; невялікая пячаць. І гэты корч набыў цяпер новае значэнне: гэта быў не проста выварат, а як быццам лорд-ахоўнік дзяржаўнай пячаткі, як гэта заведзена ў Англіі. Колас. На ўсім яшчэ ляжыць вельмі прыкметная жахлівая пячатка вайны. Бугаёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

conservationist

[,kɑ:nsərˈveɪʃənɪst]

1.

n.

ахо́ўнік або́ прыхі́льнік ахо́вы прыро́ды

2.

adj.

ахо́ўны, які́ даты́чыць ахо́вы прыро́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дэліба́ш

(тур. delibas, ад deli = дзікі, смелы + bas = галава)

1) ахоўнік пашы ў султанскай Турцыі;

2) перан. адважны воін, ліхі коннік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дазо́рца м

1. (ахоўнік, наглядчык) Áufsichtsperson f -, -en; Áufseher m -s, -; Wärter m -s, -;

2. (разведчык) Späher m -s, -; Patrouillengänger [pɑ´trʊljən-] m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)