прыла́шчваць, прыла́шчыць

1. liebkósen неаддз. vt; mit Zärtlichkeiten überschǘtten (асыпаць ласкамі);

2. перан. (слых і г. д.) ergötzen vt, erquícken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

асыпа́цца несов.

1. в разн. знач. осыпа́ться; (о листьях, лепестках — ещё) опада́ть; см. асы́пацца;

2. страд. осыпа́ться; см. асыпа́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкі́даць сов.

1. заброса́ть, обкида́ть; (прикрыть с разных сторон — ещё) обложи́ть;

2. (о сыпи) см. асы́паць 2;

3. порт. обмета́ть, вы́метать, промета́ть

абкіда́ць несов.

1. забра́сывать, обки́дывать; (прикрывать с разных сторон — ещё) обкла́дывать;

2. (о сыпи) см. асыпа́ць 2;

3. порт. обмётывать, вымётывать, промётывать; (петли) мета́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абве́яць, ‑вее; зак., каго-што.

Абадзьмуць, абдаць паветранай плынню. Прыязджайце, як вецер Паўдзённым дыханнем калоссе абвее. Арочка. Ледзьве прыкметная плынь паветра з паплавоў абвеяла.. [Тамаша] лёгкім холадам. Чорны. // Абарваць, абтрэсці, асыпаць (пра лісце, пялёсткі і пад.). Ты, мой лісточак, Ты, мой зялёны, Ты мяне кідаць будзеш, Ветры павеюць, Цябе абвеюць, Я адна застануся. Глебка. // безас. Пакрыць, абсыпаць чым‑н. Падарожнага абвеяла снегам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сы́паць, -плю, -плеш, -пле; сып; сы́паны; незак.

1. што. Прымушаць падаць куды-н., паступова выпускаючы (што-н. сыпкае ці дробнае).

С. крупы курам.

С. бульбу ў кучу.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Пра дробны, часты дождж, снег: ісці, падаць.

З вечара сыпаў калючы снег.

3. перан., што, чым. Накіроўваць на каго-н. у вялікай колькасці; надзяляць, асыпаць.

С. удары.

4. перан., што, чым і без дап. Гаварыць хутка і многа (разм.).

С. жартамі.

5. перан. Імкліва бегчы, ісці, ехаць (разм.).

З хаты сыплюць дзеці.

|| аднакр. сы́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hurl [hɜ:l] v.

1. кіда́ць, кі́даць, шпурля́ць;

hurl stones at smb./smth. кіда́ць камяні́/кіда́цца камяня́мі ў каго́-н./што-н.

2. асыпа́ць (праклёнамі, пагрозамі і да т.п.);

hurl reproaches папіка́ць, упіка́ць, папрака́ць;

hurl abuse ла́яцца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асы́пацца, ‑плецца; зак.

1. Адваліўшыся, разваліўшыся, асунуцца ўніз. Цяпер ён [мурашнік] даходзіў да другога сука. І раптам асыпаўся, аб’ехаў. Чорны. Толькі пабелка на ёй [вежы] з гадамі асыпалася, і вежа выглядае цяпер чырвонай. Краўчанка.

2. Апасці (пра лісце, зерне і пад.). Асыпаліся пялёсткі вяргіні. // Застацца без лісця, пялёстак; агаліцца. Пасох верас, парудзела папараць, не адскочыла нават ад зямлі, асыпаўся багун і ягаднік. Пташнікаў.

асыпа́цца, ‑а́ецца; незак.

1. Незак. да асы́пацца.

2. Зал. да асыпа́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blow​1 [bləʊ] n.

1. уда́р;

at a blow адны́м ма́хам, адра́зу;

exchange blows бі́цца;

rain blows upon smb. асы́паць каго́-н. гра́дам уда́раў;

land/strike a blow нане́сці ўда́р

2. уда́р (лёсу), няшча́сце

♦

come to blows (over smth.) пача́ць бі́цца (з-за чаго́-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

heap

[hi:p]

1.

n.

1) ку́ча f.; сьці́рта f. (дроваў, до́шак)

2) informal шмат, ма́са f.

a heap of money (people) — ма́са гро́шай (людзе́й)

2.

v.t.

1) склада́ць на ку́чу, на сьці́рту

2) по́ўна наклада́ць; нагружа́ць

3) асыпа́ць, закі́дваць (пахвала́мі, падару́нкамі)

3.

v.i. to heap up

намята́ць гу́рбы (сьне́гу, пяску́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

epitet, ~u

м.

1. эпітэт;

epitet stały (zdobniczy) — пастаянны (метафарычны) эпітэт;

2. звычайна мн.~y — лаянка; непрыстойныя (лаянкавыя) словы;

soczyste (niewybredne) ~y — сакавітая (брудная) лаянка;

obrzucić kogo ~ami — аблаяць каго; асыпаць лаянкай каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)