освети́ть сов.

1. асвяці́ць, асвятлі́ць;

освети́ть доро́гу фонарём асвяці́ць (асвятлі́ць) даро́гу ліхтаро́м;

2. перен. (объяснить) асвятлі́ць;

освети́ть положе́ние асвятлі́ць стано́вішча;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсвяці́ць, ‑свячу, ‑свеціш, ‑свеціць; зак., каго-што.

Асвяціць з якога‑н. боку; даць дадатковае асвятленне, узмацніць асвятленне чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oświetlić

зак. асвятліць, асвяціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uświęcić

зак. кніжн. асвяціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пасвянці́ць, пасве́нціцьасвяціць’ (Шат., Сл. ПЗБ) з польск. poświęcić ’тс’; пасвячэ́нне ’пасвячэнне (у духоўны стан)’ з польск. poświęcenie ’тс’. Мена ц > ч.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

азары́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; азо́раны; зак.

1. каго-што. Ярка асвяціць.

Маланка азарыла твар.

2. перан., каго (што). Нечакана праясніць што-н. каму-н., прыйсці ў галаву каму-н.

Раптам здагадка азарыла яго.

|| незак. азара́ць, -а́е.

|| наз. азарэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

oświecić

зак.

1. асвяціць;

2. даць адукацыю; адукаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

озари́ть сов., прям., перен. азары́ць, асвяці́ць;

со́лнце озари́ло поля́ со́нца азары́ла (асвяці́ла) палі́;

улы́бка озари́ла лицо́ усме́шка азары́ла (асвяці́ла) твар;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азары́ць

1. (асвяціць) beluchten vt; bestrhlen vt; erluchten;

2. перан. (пра думку, здагадку) durchfhren* vt;

мяне́ азары́ла ein Licht ging mir auf

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

асве́чаны I (образованный) просвещённый;

а. чалаве́к — просвещённый челове́к;

~ная ду́мка — просвещённое мне́ние;

а. ро́зум — просвещённый ум

асве́чаны II прям., перен. освещённый; озарённый; см. асвяці́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)