освети́ть
1.
освети́ть доро́гу фонарём
2.
освети́ть положе́ние асвятлі́ць стано́вішча;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
освети́ть
1.
освети́ть доро́гу фонарём
2.
освети́ть положе́ние асвятлі́ць стано́вішча;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падсвяці́ць, ‑свячу, ‑свеціш, ‑свеціць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
oświetlić
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
uświęcić
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Пасвянці́ць, пасве́нціць ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
азары́ць, 1 і 2
1. каго-што. Ярка
2.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
oświecić
1.
2. даць адукацыю; адукаваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
озари́ть
со́лнце озари́ло поля́ со́нца азары́ла (асвяці́ла) палі́;
улы́бка озари́ла лицо́ усме́шка азары́ла (асвяці́ла) твар;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
азары́ць
1. (
2.
мяне́ азары́ла ein Licht ging mir auf
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
асве́чаны I (образованный) просвещённый;
◊ ~ная ду́мка — просвещённое мне́ние;
а. ро́зум — просвещённый ум
асве́чаны II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)