палі́тыка-асве́тніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
палі́тыка-асве́тніцкі |
палі́тыка-асве́тніцкая |
палі́тыка-асве́тніцкае |
палі́тыка-асве́тніцкія |
| Р. |
палі́тыка-асве́тніцкага |
палі́тыка-асве́тніцкай
палі́тыка-асве́тніцкае |
палі́тыка-асве́тніцкага |
палі́тыка-асве́тніцкіх |
| Д. |
палі́тыка-асве́тніцкаму |
палі́тыка-асве́тніцкай |
палі́тыка-асве́тніцкаму |
палі́тыка-асве́тніцкім |
| В. |
палі́тыка-асве́тніцкі (неадуш.)
палі́тыка-асве́тніцкага (адуш.) |
палі́тыка-асве́тніцкую |
палі́тыка-асве́тніцкае |
палі́тыка-асве́тніцкія (неадуш.)
палі́тыка-асве́тніцкіх (адуш.) |
| Т. |
палі́тыка-асве́тніцкім |
палі́тыка-асве́тніцкай
палі́тыка-асве́тніцкаю |
палі́тыка-асве́тніцкім |
палі́тыка-асве́тніцкімі |
| М. |
палі́тыка-асве́тніцкім |
палі́тыка-асве́тніцкай |
палі́тыка-асве́тніцкім |
палі́тыка-асве́тніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
просвети́тельский асве́тніцкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
просвеще́нский асве́тніцкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ха́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (гіст.).
Культурна-асветніцкі работнік на вёсцы, загадчык хаты-чытальні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
поли́тико-просвети́тельный палі́тыка-асве́тніцкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нау́чно-просвети́тельский навуко́ва-асве́тніцкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ха́тнік, ‑а, м.
Уст. Культурна-асветніцкі работнік на вёсцы, загадчык хаты-чытальні. Работа хатнікаў — справа цяжкая, але высакародная і захапляючая. Гэта ж праца для душы. «Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Асве́та (БРС, Гарэц., Яруш.). Параўн. асве́тны, асве́тнасць (Гарэц.), асветнік, асветніцкі. Укр. освіта, польск. oświata, чэш. osvěta. У сярэдзіне XIX ст. (Гіст. лекс., 240; Гіст. мовы, 2, 107) з польскай, дзе, магчыма, з чэшскай. Гл. святло.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
oświatowy
oświatow|y
асветны; асветніцкі;
działalność ~a — асветніцкая дзейнасць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ГЕ́ЛЕРТ (Gellert) Крысціян Фюрхтэгот
(4.7.1715, г. Гайніхен, Германія — 13.12.1769),
нямецкі пісьменнік. Прадстаўнік Асветніцтва. Праф. Лейпцыгскага ун-та (1745). Пропаведзі рэліг. абавязку і сямейнай дабрачыннасці прысвечаны «Маральныя лекцыі» (т. 1—2, 1770), «Духоўныя оды і вершы» (1757). У «Байках і апавяданнях» (т. 1—2, 1746—48) адлюстраваў побыт і свядомасць ням. бюргерства. Гелерт першы з ням. пісьменнікаў паспрабаваў стварыць ням. бурж. камедыю («Пяшчотныя сёстры», 1747, і інш.), а таксама асветніцкі раман («Жыццё шведскай графіні фон Гелерт» (т. 1—2, 1747—48).
Г.В.Сініла.
т. 5, с. 139
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)