дыяме́нт, ‑а,
1.
2. Від дробнага шрыфту.
[Фр. diamant.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыяме́нт, ‑а,
1.
2. Від дробнага шрыфту.
[Фр. diamant.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карбана́т, ‑у,
1. Соль вугальнай кіслаты (сода, паташ і інш.).
2. Мінералы, якія з’яўляюцца вуглякіслымі солямі розных металаў.
3. Чорны
[Ад лац. carbo, carbonis — вугаль.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Адама́нт (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
uncut
1. з неразрэ́занымі а́ркушамі (пра кнігу)
2. по́ўны, нескаро́чаны, без купю́р (тэкст)
3. нешліфава́ны, негранёны, неапрацава́ны (
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
адама́нт
(
тое, што і
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
diament, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
брылья́нт
(
ппучна агранёны і адшліфаваны
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
diamond
1.
a diamond mine алма́зная капа́льня;
a diamond ring брылья́нтавы пярсцёнак;
a diamond wedding
2.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
борт2
(
дробнакрышталічны
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дэманто́ід
(ад
мінерал класа сілікатаў, гранат2 зялёнага колеру; празрыстая разнавіднасць з’яўляецца каштоўным каменем.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)