addictive [əˈdɪktɪv] adj. які́ выклікае шко́дныя звы́чкі (пра наркотыкі, алкаголь і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

антыалкаго́льны

(ад анты- + алкаголь)

проціалкагольны, накіраваны супраць алкагалізму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Álkohol

m -s, -e алкаго́ль; спірт

únter ~ stéhen* — у ста́не ап’яне́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

алкагаліме́трыя

(ад алкаголь + -метрыя)

вызначэнне працэнтнай колькасці алкаголю ў водна-алкагольных растворах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

сярдзі́ты, -ая, -ае.

1. Схільны сердаваць, злавацца; злосны.

Сярдзітая суседка.

2. Які выражае раздражненне, злуецца на каго-, што-н.

С. позірк.

С. на жонку.

3. перан. Які моцна дзейнічае (пра алкаголь, табаку, гарчыцу і пад.).

Сярдзітая гарчыца.

С. перац.

4. перан. Вельмі моцны (пра мароз, вецер і пад.; разм.).

С. мароз.

|| наз. сярдзі́тасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zero tolerance [ˌzɪərəʊˈtɒlərəns] n. палі́тыка стро́гага зако́ну;

a zero tolerance policy on alcohol use стро́гая забаро́на на алкаго́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tankować

незак.

1. напаўняць, запраўляць (палівам);

2. разм. хлабыстаць (алкаголь)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

алкагаліме́тр

(ад алкаголь + -метр)

прыбор для вызначэння працэнтнай колькасці алкаголю ў водна-алкагольных растворах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

lace​2 [leɪs] v.

1. (up) шнурава́ць

2. аздабля́ць кару́нкамі

3. дадава́ць алкаго́ль або́ нарко́тык у е́жу, ка́ву і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дурма́н, ‑у, м.

1. Тое, што адурманьвае, ап’яняе (пра алкаголь, чад, пах і пад.). Надзвычайна прыкра убіраць у грудзі мутны дурман адгону. Нікановіч. // перан. Пра тое, што атупляе розум, свядомасць, з’яўляецца сродкам падману. Рэлігія — дурман для народа.

2. Памутненне свядомасці, розуму; адурэнне, ап’яненне. Дурман у галаве. □ Толькі калі часам нап’ецца якісь вясковы хлопец і пачне ў п’яным дурмане задзірацца, жанчыны гаварылі: «Якраз як Сашка Марцінаў». Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)