resuscitation [rɪˌsʌsɪˈteɪʃn] n. ажыўле́нне; рэаніма́цыя; вярта́нне да жыцця́; прывядзе́нне ў прыто́мнасць;

the resuscitation of economy аднаўле́нне экано́мікі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

recovery [rɪˈkʌvəri] n.

1. (from) ачу́ньванне, папра́ўка, вылячэ́нне;

She made a quick recovery from the flue. Яна хутка папраўлялася пасля грыпу.

2. аднаўле́нне, ажыўле́нне;

an eco nomic recovery эканамі́чнае аднаўле́нне;

a reco very of business ажыўле́нне дзелаво́й акты́ўнасці

3. вярта́нне, пакрыццё страт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВЕГЕТА́ЦЫЯ

(ад лац. vegetatio узбуджэнне, ажыўленне),

стан актыўнай жыццядзейнасці раслінных арганізмаў, што выяўляецца ў іх росце і развіцці. Звычайна праяўляецца прыкметнымі марфал. і фізіял. змяненнямі, якія адбываюцца за вегетацыйны перыяд.

т. 4, с. 55

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

воскреше́ние

1. уваскрашэ́нне, -ння ср., ажыўле́нне, -ння ср.;

2. адраджэ́нне, -ння ср.;

3. аднаўле́нне, -ння ср.; см. воскреша́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Getríebe

n -s, -

1) перада́тачны механі́зм

2) рух, ажыўле́нне; мітусня́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэмарке́тынг

(ад рэ- + маркетынг)

разнавіднасць маркетынгу, задачай якога з’яўляецца ажыўленне попыту на тавары і паслугі ў выпадку яго зніжэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэаніма́цыя

(лац. reanimatio)

ажыўленне арганізма ў перыяд агоніі і клінічнай смерці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

рэаніма́цыя

(ад рэ- + лац animatio = ажыўленне)

сукупнасць мерапрыемстваў па ажыўленню чалавека, які знаходзіцца ў стане клінічнай смерці, аднаўленне раптоўна страчаных функцый арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Erstéhung

f -, -en

1) узнікне́нне

2) адраджэ́нне, ажыўле́нне, уваскрашэ́нне

3) набыццё, купля́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ажы́ўлены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад ажывіць.

2. у знач. прым. Вясёлы, бадзёры, узбуджаны. Калі Віктар адышоў, Мая, усё яшчэ ўзрадаваная, ажыўленая, са шчаслівымі іскрамі ў вачах, хапіла Мікалая за руку і засмяялася. Карпюк. Грукаючы ботамі, у пакой забег ажыўлены Валодзя. Даніленка. // Які выяўляе ажыўленне. Ажыўлены погляд. Ажыўленая ўсмешка. // Цікавы, жывы, займальны. Ажыўленая размова. // Поўны руху, мітусні, дзейнасці; шумны. Ажыўлены парк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)