Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гэтакса́ма, прысл.
Разм. Тое, што і таксама. Чаркашын паявіўся ў дзвярах гэтаксама, як і ў акне. Прасунуў доўгія рукі ў белых рукавах і пачаў адчыняць другую палавіну дзвярэй — была адчынена толькі адна.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памару́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак.
Пачакаць рабіць што‑н. Ля дзвярэй.. [Аня] памарудзіла. Званіць? Так, адразу? Адчыняць, і што яна скажа?Хадановіч.Чырвонаармеец памарудзіў, збіраючыся з думкамі, відаць, не адважваючыся незнаёмцу паведаміць нумар часці.Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мялько́м, прысл.
Тое, што і мелькам. Пачуўшы стук у шыбіну, стары адклаў газету ўбок, глянуў мяльком праз акно і пайшоў адчыняць дзверы.Паслядовіч.Шнітава я бачыў усяго адзін раз і то мяльком, ён рэдка бывае ў канторы.Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
odryglowywać
незак.
1.адчыняць засаўку (замок);
2. адкрываць замок (у вінтоўцы)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
roztwierać
незак.
1.адчыняць (пра дзверы і інш.);
2. растульваць (пра кветкі)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
eröffnen
1.
vt адкрыва́ць; пачына́ць, адчыня́ць
2.
(sich) адкрыва́цца
(пра перспектыву)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
éinspregen
vt
1) спы́рскваць (бялізну)
2) падме́шваць
3) выло́мваць, з сі́лай адчыня́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Пры́вярка ’адтуліна ў венцяры, праз якую заходзіць рыба’ (гродз., Жыв. НС). Няясна. Магчыма, звязана з верая (гл.), параўн. польск.przywierać ’прысланяць, прычыняць’ (што да *verti ’адчыняць, зачыняць’ і пад.), wierzej ’аднастворкавая брамка’ і wierzejа ’двухстворкавая брамка з дошак’, параўн. таксама ст.-польск.wierzejny ’агульны, адкрыты’. Параўн. Антропаў, Супр. чыт. III, 17. Гл. наступнае слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
reopen
[rɪˈoʊpən]
v.t.
1) ізно́ў адчыня́ць
2) нано́ва дыскутава́ць
The matter is settled and cannot be reopened — Спра́ва ўжо́ вы́рашаная і ня мо́жа быць разгле́джаная ізно́ў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)