аледзяне́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і абледзянелы.

2. Халодны, як лёд; змерзлы, адубелы, скарчанелы. Ні ў кога не хапала адвагі ўвайсці ў аледзянелую ваду. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарчане́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які азябнуў ад холаду; замерзлы. [Дзед] датыкаўся да шпалы скарчанелымі пальцамі, як граблямі. Пестрак.

2. Адубелы, застылы (пра труп). Калі ўзышло сонца,.. [Пацейчык] быў ужо скарчанелы, і мухі пачалі роіцца над яго страшным тварам. Чорны. // Адубелы; засохлы, закарэлы (пра рэчы). У курнай хаце мужык Падымаецца, .. Цягне лапці з палка Скарчанелыя. Купала. Цімох сядзеў на прыпеку. Выцягнуў з пячуркі скарчанелыя анучы, мяў іх і расціраў. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акачане́лы, ‑ая, ‑ае.

Які астыў, змёрз на холадзе; адубелы. Рыбакі часамі прыплывалі сюды на вастраносых чаўнах і, расклаўшы агонь, адагравалі над ім акачанелыя ад вады рукі. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zgrabiały

zgrabiał|y

скалелы; адубелы;

~е ręce — адубелыя рукі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

апруцяне́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Застылы, скарчанелы (пра труп, часткі мёртвага цела). Ляжаў .. [Амелька] апруцянелы, з раскінутымі рукамі, пасінелы, агідны, як і ўсё яго жыццё. Сабаленка.

2. Які страціў адчувальнасць; анямелы, адубелы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оцепене́вший прил.

1. здранцве́лы, аняме́лы, сшэ́рхлы;

2. змярцве́лы, аняме́лы;

3. адубе́лы; см. оцепене́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

окочене́лый

1. адубе́лы, скарчане́лы, скале́лы;

2. скарчане́лы;

3. змярцве́лы, заняме́лы, зняме́лы; см. окочене́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

numb

[nʌm]

1.

adj.

зьняме́лы, адубе́лы, скарчане́лы, здраньцьве́лы; заце́клы

numb with cold — адубе́лы ад хо́ладу

2.

v.

1) няме́ць, драньцьве́ць (ад стра́ху)

2) (пра ча́сткі це́ла) карчане́ць, дубе́ць; захо́дзіцца (ад хо́ладу)

3) зацяка́ць (пра ру́кі ці но́гі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

benumbed

[bɪˈnʌmd]

1.

v., p.p. of benumb

2.

adj.

1) адубе́лы (ад хо́ладу)

2) прыту́плены (пра пачу́цьці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

оцепене́лый

1. (затёкший) здранцве́лы, аняме́лы, сшэ́рхлы;

2. (от ужаса) змярцве́лы, аняме́лы;

3. (от холода) адубе́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)