абсентэі́зм
(ад лац. absens, -ntis = адсутны)
1) ухіленне ад выканання грамадскіх абавязкаў, напр. ад удзелу ў выбарах, сходах;
2) форма землеўладання, пры якой землеўласнік, не маючы непасрэдных адносін да вытворчасці, атрымлівае даход у выглядзе рэнты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
absent
1. [ˈæbsənt]
adj.
1) адсу́тны
He is absent from school — Ён прагуля́ў шко́лу
2) няі́сны
3) бязду́мны, няўва́жлівы
absent look — бязду́мны по́гляд
2. [æbˈsent]
v.t.
быць непрысу́тным; адсу́тнічаць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)