правапара́дак, ‑дку, м.
Парадак грамадскіх адносін, замацаваны прававымі нормамі; прававы парадак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інты́мны, -ая, -ае.
1. Глыбока асабісты, патаемны, сардэчны, шчыры; які датычыцца пачуццяў.
Інтымная размова.
Інтымная лірыка.
2. Які датычыцца палавога жыцця, сексуальных адносін.
Інтымныя паслугі.
|| наз. інты́мнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хі́пі, нескл., м. і ж.
Прадстаўнік моладзі, які парваў сувязь са сваім асяроддзем і выражае пратэст супраць наяўных сацыяльных адносін, прапагандуе зварот да прыроднай чысціні праз любоў і пацыфізм.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
неслужбо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які не мае адносін да службовых абавязкаў. Неслужбовыя гадзіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наво́кал
1. прысл. Усюды, з усіх бакоў, кругом.
Агледзецца н.
2. прыназ. з Р. Ужыв. для выражэння прасторавых адносін пры назве асобы, прадмета або месца, з усіх бакоў якога адбываецца пэўнае дзеянне ці размяшчаецца што-н.
Абысці н. саду.
Н. агню сядзелі людзі.
3. прыназ. з Р. Ужыв. для выражэння аб’ектных адносін: указвае на асобу, прадмет ці паняцце, якое з’яўляецца аб’ектам пэўнага працэсу або дзеяння.
Гутарка ідзе н. аднаго пытання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ба́зіс, -у, м.
1. Тое, што і база (у 1 і 2 знач.).
2. Сукупнасць пэўных вытворчых адносін, якія вызначаюць эканамічную структуру грамадства і характар надбудовы.
|| прым. ба́зісны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прапо́рцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. У матэматыцы: роўнасць дзвюх адносін (у 2 знач.).
Арыфметычная п.
Геаметрычная п.
2. Пэўныя суадносіны частак паміж сабой.
Правільныя прапорцыі ў частках пабудовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
датклі́вы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які патрабуе асцярожных і тактычных адносін; далікатны. Датклівае пытанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непракты́чнасць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць непрактычнага. Непрактычнасць прапановы.
2. Адсутнасць практычных адносін да жыцця.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АДНО́СІН ТЭО́РЫЯ,
раздзел фармальнай логікі, дзе разглядаюцца агульныя ўласцівасці адносін і законы, якім яны падпарадкоўваюцца. Распрацавана А. дэ Морганам, Ч.С.Пірсам і Э.Шрэдэрам. Асн. кірунак — вылічэнне адносін, блізкае да тэорыі класаў; даследаванне сувязі паміж адносінамі і аперацыі над імі, устанаўленне законаў, пры дапамозе якіх з адных адносін можна вывесці другія. У матэм. логіцы адносін тэорыя звязана з вывучэннем уласцівасцяў і вылічэннем прэдыкатаў, адносін тоеснасці, роўнасці, прыналежнасці элемента да пэўнага класа аб’ектаў і інш.
т. 1, с. 124
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)