впро́чем

1. союз урэ́шце, зрэ́шты; (однако) адна́к, але́;

2. вводн. сл. зрэ́шты, усё-такі, урэ́шце.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

after all

усё ж, урэ́шце, нарэ́шце; нягле́дзячы на; адна́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сано́рыка

(ад лац. sonorus = звонкі)

гукавышынная з’ява ў музыцы, пры якой тонаў не чуваць, аднак яны пазначаны ў партытуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

yet2 [jet] conj. але́, адна́к, нягле́дзячы на гэ́та;

It’s strange, yet true. Як ні дзіўна, але гэта так.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адна́к, (зрэдку ў спалучэнні з часціцай «жа»).

1. злучнік супраціўны. Ужываецца для сувязі процілеглых сказаў і членаў сказа. Па сваім значэнні адпавядае злучніку «але» з абмежавальным адценнем. Качак пакуль што няма, аднак яны могуць быць. Брыль. Каб адагнаць сон, [Марылька] устала, прабегла па беразе, аднак праз нейкі час паўтарылася тое ж самае. Кулакоўскі. // У гэтым жа значэнні злучае сказы і члены сказа са значэннем неадпаведнасці. Сашы было не да гэтага хараства, аднак і яна звярнула ўвагу на такі цуд прыроды. Шамякін. Ападаў ветравы холад і цяплела надвор’е. Аднак жа вецер густа халадзіў цела. Чорны. — Што толькі тут можна насіць? — прабурчаў Алесь, узважыўшы сумку на руцэ, аднак закінуў сабе за спіну. Шыцік. // Ужываецца ў складаназалежных уступальных сказах для проціпастаўлення галоўнай часткі даданай. У кватэры хоць і ўсё, здаецца, было па-ранейшаму, аднак адчувалася раптоўная, рэзка падкрэсленая пустата. Зарэцкі. Хаця Уолтэр меў пад шэсцьдзесят, аднак быў бадзёры, рухавы. Гамолка.

2. пабочн. Тым не менш, усё ж, усё-такі. Адна за адной загарэлася некалькі машын, два танкі наскочылі на міны. Капітан, аднак, не спыняўся, настойліва вёў роту на нямецкія пазіцыі. Мележ. [Рыгор:] «Што яна [Ганна] робіць цяпер? Цікавая, аднак, дзяўчына! І трэба ж было мне з ёю спаткацца». Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wżdy

уст. аднак; усё ж; хаця б

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зрэ́шты

1. у знач. злуч. далучальнага. Злучае сказ (ці яго частку), абмяжоўваючы сэнс папярэдняга, у знач.: аднак, хоць і.

Раман цікавы, з. не ва ўсіх месцах.

2. у знач. пабочн. сл. Паказвае на раптоўную перамену гаворкі, на нерашучасць пры выказванні.

Ён там вельмі хваляваўся, як, з., і ўсе мы разам з ім.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

frilich

adv

1) вядо́ма, зразуме́ла

2) адна́к, пра́ўда

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

all the same

аднак, усё ж такі́, а ўсё ж; тым ня менш

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гру́знасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан грузнага. Аднак, нягледзячы на сваю грузнасць, .. [Андрэй Данілавіч] вельмі быў рухавы. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)