сано́рыка

(ад лац. sonorus = звонкі)

гукавышынная з’ява ў музыцы, пры якой тонаў не чуваць, аднак яны пазначаны ў партытуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)