abandon [əˈbændən] v.

1. кіда́ць; пакіда́ць (без нагляду)

2. адмаўля́цца;

abandon a project/a plan адмаўля́цца ца́лкам ад прае́кта/пла́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Адпіна́ць ’адгарожваць, адвязваць’ (БРС, Гарэц.), адпінацца ’адмаўляцца’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб., Касп.) да пяць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

forsake [fəˈseɪk] v. (forsook, forsaken) fml пакіда́ць, адмаўля́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адбіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адбіцца.

2. Зал. да адбіваць.

•••

Адбівацца рукамі і нагамі — рашуча адмаўляцца ад чаго‑н., усімі сіламі супраціўляцца чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадне́квацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Аднеквацца, адмаўляцца на працягу нейкага часу. Алёшка добра прагаладаўся, але, як і належыць госцю, спачатку пааднекваўся, а потым прысеў да стала. Кухараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wypierać się

незак. адмаўляцца; адпірацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyrzekać się

незак. адракацца, адмаўляцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zapierać się

незак. адпірацца; адмаўляцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адбо́й, -бо́ю, м.

1. гл. адбіць.

2. Сігнал (першапачаткова барабанны), які апавяшчае аб заканчэнні чаго-н.

А. паветранай трывогі.

3. перан. Перапынак у працы, дзеянні; спачын.

Біць (даць) адбой (таксама перан.: адмаўляцца ад свайго рашэння, думкі).

◊

Адбою няма (не будзе) ад каго-чаго (разм.) — вельмі многа каго-, чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

unsay [ˌʌnˈseɪ] v. (unsaid) fml браць сло́ва наза́д, адмаўля́цца ад ска́занага

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)