be on (the) wing

а) ляце́ць

б) быць заўсёды дзе́йным, у ру́ху

в) перабіра́цца

г) ад’яжджа́ць, адлята́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адвалі́ць, адва́льваць

1. (адвярнуць) fórtwälzen vt, wégwälzen vt, beiséite räumen;

2. (даць) spendíeren vt; viel zúkommen lássen*;

3. (адысці, адплысці, адлятаць) ábstoßen* vi (s, h)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fly​2 [flaɪ] v. (flew, flown) лята́ць, ляце́ць

♦

fly into a rage раззлава́цца, раз’ю́шыцца; раз’я́трыцца;

fly open (нечака́на) расчыня́цца на́сцеж;

The doors flew open. Дзверы расчыніліся насцеж.

fly in [ˌflaɪˈɪn] phr. v. прылята́ць

fly off [ˌflaɪˈɒf] phr. v. адлята́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wégziehen

*

1.

vt адця́гваць (фіранку); адкі́дваць (вуаль)

2.

vi (s)

1) ад’язджа́ць

2) адлята́ць (пра птушак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

улета́ть несов.

1. ляце́ць; (вылетать) вылята́ць; (отлетать) адлята́ць; (куда-л.) залята́ць;

пти́цы уже́ улета́ют пту́шкі ўжо адлята́юць;

2. перен. (миновать) міна́ць, міна́цца; (проходить) пралята́ць, прахо́дзіць; (исчезать) зніка́ць;

вре́мя улета́ет час міна́е (прахо́дзіць);

наде́жды улета́ют надзе́і зніка́юць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wing​1 [wɪŋ] n.

1. крыло́ (самалёта, птушкі, млына і да т.п.)

2. флі́гель, крыло́ (дома)

3. mil. фланг

4. групо́ўка, крыло́;

the radical wing of the Labour Pаrty радыка́льнае крыло́ лейбары́сцкай па́ртыі

5. pl. the wings кулі́сы (у тэатры)

6. sport фо́рвард;

a left wing ле́вы напада́ючы

♦

(wait) in the wings чака́ць за кулі́самі вы́хаду на сцэ́ну; чака́ць зру́чнага мо́манту;

be on the wing лята́ць; быць у па лёце;

take wing адлята́ць;

under smb.’s wing пад чыёй-н. апе́кай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аду́жаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; заг. аду́жай зак., каго-што.

1. Падужаць, перамагчы, адолець, узяць верх над кім‑, чым‑н.; справіцца з кім‑, чым‑н. Пачуў [Васіль], як брыдкая млоснасць кволіць рукі, ногі, усяго. Стараўся адужаць яе. Мележ. Што нам мяцеліца, Вецер і сцюжа? Што маладосць нашу Зможа адужаць? А. Александровіч. // Авалодаць якім‑н. рамяством, умельствам. [Дзед:] — Малады яшчэ ты дужа падымаць у кузні молат. Рамяство маё адужаць — гэта іншая размова. Дубоўка.

2. Змагчы, здолець. Конь такі, што гадай, ці адужае прывалачы столькі лесу. Мележ. [Гіляр:] — Я згодзен ісці пехатой да самых Бацяновіч і несці на сябе столькі арэхаў, колькі адужаю, абы ў нас сталася так, як тут. Дубоўка.

адужа́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; заг. адужа́й; зак.

Набрацца сілы; ачуняць пасля хваробы. Мы адлятаць гатовы ў родны край, Туды, дзе адужалі нашы крылы. Барадулін. Каб адужалі дрэўцы, Каб цешыліся сэрцы, Калі там зашуміць здалёк Зялёны хвойнік ці гаёк. Лужанін. Некалькі месяцаў Марыля жыла ў эвакуацыі, пакуль трошкі адужаў сынок. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)