Partéiverbundenheit

f - адда́насць па́ртыі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ergébenheit

f - адда́насць; пако́рлівасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

selfless [ˈselfləs] adj. самаадда́ны, самаахвя́рны, бескары́слівы;

selfless devotion самаахвя́рная адда́насць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unceasing [ʌnˈsi:sɪŋ] adj. fml бесперапы́нны, няспы́нны, безупы́нны;

unceasing devotion бяско́нцая адда́насць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

патрыяты́зм

(ад патрыёт)

любоў да радзімы, адданасць сваёй бацькаўшчыне, свайму народу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вернасць, адданасць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

прыхі́льнасць ж. Ánhänglichkeit f -; Ergébenheit-, Tréue f - (адданасць, вернасць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

празеліты́зм, ‑у, м.

Кніжн.

1. Імкненне распаўсюдзіць сваю веру, абярнуць іншых у сваю веру.

2. Гарачая адданасць якому‑н. вучэнню, якім‑н. перакананням.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаахвя́рны самоотве́рженный; беззаве́тный;

с. ўчы́нак — самоотве́рженный посту́пок;

~ная адда́насць свайму́ наро́ду — беззаве́тная пре́данность своему́ наро́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

двуру́шнік, ‑а, м.

Няшчыры чалавек, які знешне выражае адданасць каму‑н., а ўпотай дзейнічае супраць яго. Двурушнік, ён быў не тым, кім сябе выстаўляў. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)