áblösen

vt

1) адвя́зваць, аддзяля́ць

2) мяня́ць

3) выкупля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lóslösen

аддз.

1.

vt аддзяля́ць, адвя́зваць, адрыва́ць; вызваля́ць

2.

(sich) адрыва́цца, адстава́ць, аддзяля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábschnüren

vt

1) адвя́зваць

2) перавя́зваць

3) ізалява́ць, аддзяля́ць

4) перан. не дава́ць про́дыху

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábknüpfen

vt

1) адшпі́льваць, адвя́зваць

2) (D) разм. вы́мантачыць, сцягну́ць (што-н. у каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábmachen

vt

1) аддзяля́ць, адвя́зваць; здыма́ць (шыльду)

2) дамаўля́цца (пра што-н.); даво́дзіць да ла́ду

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адвя́звацца несов.

1. отвя́зываться; (отделяться — ещё) открепля́ться;

2. перен. (оставлять в покое) отвя́зываться, отстава́ть;

3. перен. (избавляться) отвя́зываться, отде́лываться;

1-3 см. адвяза́цца;

4. страд. отвя́зываться; открепля́ться; см. адвя́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыча́л, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прычаліць.

2. ‑а. Частка прыстані, забяспечаная неабходнымі прыстасаваннямі для прычальвання суднаў. Хлопцы хадзілі па набярэжнай, пазіралі на мора, дзе было поўна катэраў, барж, яхтаў, а ля прычалаў пагойдваліся велізарныя караблі. Хомчанка. // Слуп, кол каля прыстані, да якога прымацоўваюць лодку, судна і пад. Увішныя шафёры.. кінуліся дапамагаць Сілівону адвязваць канцы вяровак, якімі была прывязана пасудзіна да прычала.. Паром плаўна падаўся ад берага. Лынькоў.

3. ‑а. Вяроўка або канат, якімі прычальваюць судны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стадо́ла, ‑ы, ж.

1. Уст. Канюшня на заезным двары. Будынак пры гасцінцы — гэта была карчма, самая сапраўдная, з стадолаю і нацярушанаю перад ганкам саломаю. Чорны.

2. Вялікі хлеў. Грышка, бегучы ў стадолу памагаць бацьку адвязваць каровы, убачыў, што каля ганка панскіх пакояў вялікая грамада польскіх жаўнераў. Чарот. // Хлеў, канюшня наогул. Пастанавілі адразу пачаць падрыхтоўку да калгаснага будаўніцтва, і на першую чаргу назначылі будоўлю вялікае стадолы на ўсю, якая мела быць абагулена, жывёлу. Зарэцкі. // Разм. Пра вялікае, няўтульнае, нядобраўпарадкаванае памяшканне, жыллё. Але ў хаце — адзін пакой, як стадола. Адгарадзіць бы які куток... Шамякін. [Сын:] — А дроў, дроў колькі трэба, каб нагрэць такую стадолу! Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

los=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) аддзяленне, вызваленне ад чаго-н.: lósbinden* адвя́зваць

2) пачатак дзеяння: lósgehen* пачына́цца =los паўсуф. прыметнікаў, указвае на адсутнасць у прадмета пэўнай прыкметы ці ўласцівасці: árbeitslos беспрацо́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spuszczać

незак.

1. апускаць, спускаць; збаўляць; паніжаць;

spuszczać cenę — збаўляць (паніжаць) цану (кошт);

spuszczać psa ze smyczy — спускаць (адвязваць) сабаку;

spuszczać głowę — апускаць галаву;

2. збываць; прадаваць;

nie spuszczać kogo z oczu — а) сачыць за кім; не спускаць з каго вачэй;

любавацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)