Ла́цкан ’адварот на грудной частцы вопраткі, якая зашпільваецца’ (ТСБМ, Грыг.). Запазычана з ням.Latz ’лацкан’, ’нагруднік’ або з памяншальнай формы Lätzchen праз рускую мову (Мацэнаўэр, Cizí sl., 235; Фасмер, 2, 468).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зако́т ’франтон з бярвення’ (ТСБМ). Рус.бранск.зако́т ’пярэдняя частка гары, вышкі’, укр.зако́т ’адварот (чобата, рукава…)’. Відаць, зах.-рус. бязафіксны наз. ад дзеяслова закотити (параўн. укр.законити ’загарнуць (рукавы і г. д.)’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вака́т
(лац. vacat = які пустуе, вольны)
старонка кнігі, на якой няма тэксту або ілюстрацый (напр.адварот тытульнага ліста, шмуцтытула).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
nica
ж.уст.адварот; выварат; левы бок;
na ~ę — на левы бок; навыварат
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
изна́нкаж.
1.адваро́т, -ту м., вы́варат, -ту м., спод, род. спо́ду м.; ле́вы бок;
с изна́нки з ле́вага бо́ку;
2.перен. адваро́тны бок;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
facing
[ˈfeɪsɪŋ]
n.
1) абліцо́ўка f., абліцо́вачны матэрыя́л
2) адваро́т -у m. (у суке́нцы, гарніту́ры); матэрыя́л на адваро́ты
3) Milit. паваро́т -у m. (упра́ва, уле́ва)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Áufschlag
m -(e)s, -schläge
1) адваро́т, абшла́г
2) уда́р
3) падвышэ́нне (цаны)
4) вайск. разрыў снара́да
5) спарт. пада́ча
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
утулі́ць, утулю, утуліш, утуліць; зак., што.
1. Схаваць унутр чаго‑н. Жанчына падышла, .. асцярожненька, спакваля села і раптам утуліла твар у адварот халата, ціха заплакала.Кулакоўскі.Сінічкін.. падняў каўнер свайго габардзінавага плашча, утуліў у яго вушы.Пестрак.
2. Уцягнуць, увабраць унутр чаго‑н. (пра галаву). Маленькі, шчуплы стараста раптам зрабіўся яшчэ меншым, сціснуўся, утуліў галаву ў плечы, нібы на яго замахнуліся кіем.Шамякін.
3. Прыціснуць вушы да галавы (пра каня і пад.). Конь зноў ірвануў угору галаву, утуліў вушы і неяк вінавата маргнуў вялікімі, кожнае па лапцю, павекамі.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
odwrót, ~otu
odwr|ót
м.
1. адступленне;
~ót armii napoleońskiej — адступленне напалеонаўскіх войскаў;
trąbić na ~ót — даваць сігнал да адступлення;
2. другі бок, адварот;
na ~ocie arkusza — на другім баку (на адвароце) аркуша
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
reverse
[rɪˈvɜ:rs]1.
n.
1) адваро́т -у m., адваро́тны бок
on the reverse of the medal — на адваро́це мэдаля́
2) адваро́тнае n.
3) за́дні ход
4) зьме́на на го́ршае; паго́ршаньне, пагаршэ́ньне n.
2.
adj.
адваро́тны, супрацьле́глы
reverse motion — рух у адваро́тным кіру́нку
3.
v.t.
1) заваро́чваць; зьмяня́ць кіру́нак
2) вываро́чваць навы́варат
3) пераваро́чваць, перакуля́ць дагары́ нага́мі
4) зьмяня́ць на адваро́тнае; анулява́ць, скасо́ўваць (зако́н, пастано́ву)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)