Пракура́тар (гіст.) ’асоба, якая кіравала чыёй-небудзь маёмасцю, маёнткам, гаспадаркай’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пракура́тар (гіст.) ’асоба, якая кіравала чыёй-небудзь маёмасцю, маёнткам, гаспадаркай’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
attorney
1.
2. даве́раны, даве́раная асо́ба
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
barrister
ба́рыстэр,
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
сі́ндык, ‑а,
1. Абаронца,
2. Прадстаўнік якой‑н. установы, абшчыны ці карпарацыі ў некаторых капіталістычных краінах, упаўнаважаны на вядзенне спраў.
[Грэч. syndikos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адвакату́ра
(ад
1) дзейнасць адваката, адвакацтва;
2) калегія адвакатаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
adwokat
1.
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
kauzyperda
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
падабаро́нны, ‑ага,
Асоба, якая нясе адказнасць па суду і знаходзіцца пад абаронай адваката.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абаро́нца, -ы,
1. Той, хто каго-, што
2.
3. Гулец групы абароны ў футбольнай, хакейнай
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
solicitor
1.
2.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)