джыгі́т, ‑а, М ‑гіце, м.

Умелы, спрытны і адважны яздок на кані.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

courageous [kəˈreɪdʒəs] adj. му́жны, хра́бры, адва́жны, бясстра́шны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

intrepid [ɪnˈtrepɪd] adj. fml бясстра́шны, адва́жны, сме́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сарвігалава́, -ы́, мн. -ло́вы і (з ліч. 2, 3, 4) -лавы́, -ло́ў, м. і ж. (разм.).

1. Гарэза, свавольнік.

2. Адважны чалавек, які ні перад чым не спыняецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

харо́бры tápfer; mútig (мужны); kühn (адважны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ваяўні́чы, -ая, -ае.

1. Схільны да вайны, храбры.

Ваяўнічыя плямёны.

2. Уласцівы воіну, мужны, адважны, баявы (таксама іран.).

В. выгляд.

В. характар.

Ваяўнічыя планы (агрэсіўныя).

|| наз. ваяўні́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stout-hearted [ˌstaʊtˈhɑ:tɪd] adj. fml сто́йкі, сме́лы, адва́жны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mężny

мужны; адважны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дахаўшчы́к, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст, які крые дахі. Грыміць пад крокамі жалезны дах. Калі адважны дахаўшчык праходзіць. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джыгі́т

(цюрк. džigit)

умелы, спрытны, адважны яздок на кані.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)