адрыва́цца несов., в разн. знач. отрыва́ться; (рваться в результате резкого движения — ещё) обрыва́ться; см. адарва́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обо́рваться

1. абарва́цца, мног. паабрыва́цца;

2. (оторваться) адарва́цца, мног. паадрыва́цца;

3. (прекратиться) абарва́цца; (остановиться) спыні́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адключы́цца, -ключу́ся, -клю́чышся, -клю́чыцца; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Перастаць дзейнічаць у выніку раз’яднання з агульнай сістэмай.

Прыбор адключыўся аўтаматычна.

2. перан. Адарвацца ад каго-, чаго-н., пакінуць ранейшы занятак, супакоіцца.

А. ад бурнага жыцця.

|| незак. адключа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

break loose

а) адарва́цца

б) вы́зваліцца, уцячы́

в) гл. cut loose

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паадрыва́цца, ‑аецца; зак.

Адарвацца — пра ўсё, многае. Падэшвы паадрываліся. □ Дошкі ці то забыліся папрыбіваць, ці то яны паадрываліся, параз’язджаліся, і таму зыбаліся, падскоквалі, бы жывыя. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвалі́цца, ‑валюся, ‑валішся, ‑валіцца; зак.

Абрынуцца, разбурыцца, паваліцца. Столь абвалілася. □ Толькі жанчыны прайшлі, як абвалілася сцяна і загарадзіла вузкі завулак. Гурскі. // Адарвацца, абсыпацца. Са сцен абваліўся тынк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́драцца, ‑дзеруся, ‑дзерашся, ‑дзерацца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адарвацца. Выдраўся ліст з кнігі.

2. Разм. Выбрацца з цяжкасцю адкуль‑н. Выдрацца з зарасніку на паляну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвіну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Ненадоўга адлучыцца, адысці куды‑н. Антось да воза адвінуўся І зараз з торбаю вярнуўся. Колас. // Адарвацца ад якой‑н. справы, работы. Адвінуцца на паўгадзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аддзялі́цца, -дзялю́ся, -дзе́лішся, -дзе́ліцца; зак.

1. Вылучыцца з агульнай адзінай масы.

А. ад натоўпу.

2. Адстаць, адарвацца і пад. ад цэлага, выдзеліцца.

Тры самалёты аддзяліліся ад групы і накіраваліся да станцыі.

3. Стаць самастойным гаспадаром пасля падзелу маёмасці; адасобіцца.

Сын аддзяліўся ад бацькоў.

|| незак. аддзяля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. аддзяле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

break away

а) адлама́цца; адарва́цца

б) уцячы́, вы́зваліцца; аддзялі́цца; адпа́сьці

в) Sport стартава́ць пе́рад сыгна́лам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)