(В)о́бшыўка ’каўнер, верхняя частка спадніцы, фартуха’ (БМ, 121, палес.). Гл. абшыўка, абшэўка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апу́ха ж. (футраная абшыўка) Verbrämung f -, -en; Pélzbesatz m -(e)s, -besätze

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Hólzverkleidung

f -, -en драўля́ная абшыўка [ашалёўка]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wándbekleidung

f -, -en абшыўка [шалёўка] сцен

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wándverkleidung

f -, -en абшыўка [шалёўка] сцяны́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinfassung

f -, -en апра́ва; абшыўка; апу́ха

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

poszycie

н.

1. саламяная страха;

2. пакрыццё, абшыўка;

poszycie statku — абшыўка карабля;

3. зараснік, параснік (сярод дрэў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

обши́вка ж.

1. (действие) абшыва́нне, -ння ср.; аблямо́ўванне, -ння ср.; см. обшива́ть​ 1;

2. (действие) плот., техн. абшыва́нне, -ння ср., абшалёўванне, -ння ср.; абабіва́нне, -ння ср.; см. обшива́ть​ 2;

3. (отделка) абшы́ўка, -кі ж.; аблямо́ўка, -кі ж.;

4. плот., техн. абшы́ўка, -кі ж.; ашалёўка, -кі ж.; (обивка) абі́ўка, -кі ж.;

металли́ческая обши́вка су́дна металі́чная абшы́ўка су́дна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Täfelung

f -, -en абшыўка (сцяны), шалёўка, пане́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bórte

f -, -n абшыўка; край; аблямо́ўка, кант

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)