Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ГОМАЛАГІ́ЧНЫЯ ХРАМАСО́МЫ,
парныя, адпаведныя храмасомы, якія маюць аднолькавы набор генаў, падабенства марфалагічных прыкмет і нармальна кан’югіруюць у меёзе. У дыплоідным наборы храмасомы прадстаўлены парамі гомалагічных храмасом, пры гэтым адна з іх прыўнесена мужчынскай гаметай, другая — жаночай. Гомалагічныя храмасомы могуць адрознівацца алелямі генаў і абменьвацца ўчасткамі ў працэсе кросінговеру.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
перагаво́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1.Абменьвацца кароткімі фразамі. Спачатку хлопцы сядзелі моўчкі і толькі зрэдку перагаворваліся шэптам, баючыся спудзіць рыбу.Ваданосаў.За сталом было шумна; госці ажыўлена перагаворваліся, жартавалі, смяяліся, казалі тосты.Каршукоў.
2.Зал.да перагаворваць (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Erfáhrungsaustausch
m -es абме́н во́пытам
in éinen ~ tréten* — абме́ньвацца во́пытам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áustauschen
vt (gegenA) абме́ньваць, мяня́ць (на што-н.)
Gedánken ~ — абме́ньвацца ду́мкамі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
перагу́квацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Абменьвацца час ад часу воклічамі, словамі, гукамі, даючы знаць пра сябе; пераклікацца. Гулі ў цемры сірэны санітарных аўтамабіляў, патрулі перагукваліся, вецер разносіў па вуліцах пах дыму.Мікуліч.Недзе перагукваліся дзявочыя галасы.Крапіва./ Пра птушак, жывёл. Над вёскай павісла цішыня, толькі на далёкім жытнім палетку перагукваліся перапёлкі.Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абме́н, ‑у, м.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. абменьваць — абмяняць і абменьвацца — абмяняцца.
2.Спец. Адна з форм вытворчых адносін, якая заключаецца ва ўзаемным адчужэнні прадуктаў працы і іншых аб’ектаў уласнасці на аснове добраахвотнага пагаднення.
•••
Абмен рэчываў — сукупнасць працэсаў, звязаных з ператварэннем рэчываў у жывых арганізмах у іх узаемадзеянні з навакольным асяроддзем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Höflichkeit
f -, -en
1) даліка́тнасць, ве́тлі- васць
2) ласка́васць
~en áustauschen — абме́ньвацца кампліме́нтамі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
перакліка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.
1.з кім. Абменьвацца гучнымі воклічамі, словамі.
П. ў лесе.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Папераменна гучаць.
Пераклікаліся гудкі паравозаў.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., з кім-чым. Мець падабенства, збліжацца сваімі прыметамі з чым-н.
|| аднакр.пераклі́кнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся (да 1 і 2 знач.).
|| наз.пераклі́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
reciprocate
[rɪˈsɪprəkeɪt]1.
v.t.
узае́мна адпла́чваць
2.
v.i.
1) абме́ньвацца
He paid me a compliment and I reciprocated — Мы абмяня́ліся камплімэ́нтамі
2) ру́хацца туды́ і наза́д
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)