памы́і, -яў.

Брудная вада з харчовымі адкідамі пасля мыцця пасуды і пад.

Балейка для памыяў.

Абліць памыямі каго-н. (таксама перан.: ачарніць, абняславіць).

|| прым. памы́йны, -ая, -ае.

Памыйная яма (памыйніца).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

памы́і, ‑яў; адз. няма.

Брудная вада пасля мыцця чаго‑н. (звычайна з якімі‑н. адкідамі). Гаспадыня.. загадвала мне выносіць на двор памыі. Бядуля. / Аб рэдкай нясмачнай ежы. — А кормяць як... — сказаў хлапчук з Чэрвеня. — Адны памыі. Якімовіч.

•••

Абліць памыямі гл. абліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абліць чым‑н. усіх, многіх або ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

polać

зак. паліць; абліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паабва́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абліць варам усё, многае або ўсіх, многіх. Паабварваць гародніну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабліва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Абліць сябе чым‑н. — пра ўсіх, многіх. Дзеці паабліваліся вадою.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скати́ть​II сов. (обдать водой), разг. аблі́ць, мног. паабліва́ць; спаласка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апы́рскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абліць, накрыць пырскамі, дробнымі кроплямі. Апырскаць расліны хімічным саставам. Апырскаць граззю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абліва́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абліваць — абліць і аблівацца — абліцца.

2. Водная працэдура. Ранішнія абліванні і абціранні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

1. Пашкодзіць скуру гарачай парай або кіпнем. Апарыць рукі.

2. Абліць кіпнем. Апарыць мякіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)