wasteland [ˈweɪstlænd] n. пу́стка, пустэ́ча; абло́га, я́лавіна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

обло́г м. абло́га, -гі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обло́га ж. абло́га, -гі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абло́жына, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і аблога (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пералог, гл. Аблога

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

аса́да¹, -ы, ДМ -дзе, ж.

Акружэнне войскамі ўмацаванага пункта з мэтай яго захопу; аблога.

А. горада.

|| прым. аса́дны, -ая, -ае.

Асаднае становішча (надзвычайныя меры для падтрымання парадку ў ваенны час).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аса́да ж. гл. аблога

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

оса́да абло́га, -гі ж., аса́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бло́га ’аблога, поле, якое не засяваецца год, два і болей’ (Яшкін). Дэкампазіцыяй марфалагічных элементаў з абло́га (гл.). Слова аблога (*ob(ъ)‑loga, прэфікс і аснова log‑: leg‑ ’ляжаць’) трансфармавалася ў выніку этымалагічнай непразрыстасці і змены марфалагічных меж (абло́га → а‑бло́га > бло́га).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Umzíngelung

f -, -en а(б)кружэ́нне, абло́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)